Μάριος Καρακατσάνης συγγραφέας ψυχολογικών θρίλερ και η μάχη του με την δυσλεξία.

0
4758
Λένε ότι οι δυσλεκτικοί δεν μπορούν να γράψουν. Το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα τους αντιμετωπίζει ως προβληματικούς και δεν τους δίνει χώρο να αναπτύξουν τα ταλέντα τους. Ο Μάριος Καρακατσάνης είναι η ζωντανή απόδειξη ότι η δυσλεξία δεν αποτελεί μειονέκτημα αλλά ένα προσόν που μπορεί να σε οδηγήσει στην κορυφή αρκεί να το εκμεταλλευτείς σωστά.
Διαβάζοντας τα βιβλία του καταλαβαίνει κανείς οτι ο Μάριος υπερπηδήσε το εμπόδιο αυτό αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα που αυτό του έδινε.

 

1.Να ξεκινήσουμε από την αρχή. Αν και Έχεις δυσλεξία ασχολείσαι με τη συγγραφή.  Πώς επηρέασε αυτό τη ζωή σου και πως κατάφερες ένα φαινομενικά μειονέκτημα να το μετατρέψεις σε πλεονέκτημα;

Διαφήμιση

Μεγάλο κεφάλαιο αυτό. Μεγάλο βάσανο επίσης. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, δεν έχω καταφέρει ακόμα να διαβάσω κανένα βιβλίο μου, αλλά και κανένα βιβλίο γενικότερα, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις που έχουν λίγες σελίδες. Μετά τις δύο πρώτες σελίδες, η προσοχή μου αποσπάται από χιλιάδες εικόνες και σκέψεις, με αποτέλεσμα να χάνομαι εντελώς. Ωστόσο το μεγαλύτερο  προτέρημα ενός δυσλεκτικού είναι η μεγάλη φαντασία. Αυτό ήταν και πάντα θα είναι το ατού μου στη συγγραφή.
Ένιωσα έντονα τον ρατσισμό στο σχολείο επειδή τα γράμματα μου ήταν άσχημα. Δυστυχώς ο γραπτός λόγος λένε ότι είναι απαγορευτικός στους δυσλεκτικούς. Οι δάσκαλοι δεν ήταν ενημερωμένοι και πολλές φορές γελούσαν με τα σχεδόν παιδικά γράμματα μου. Προσπαθούσα να διαβάσω, να γράψω, να νιώσω σαν τους υπόλοιπους αλλά δεν μπορούσα να τα καταφέρω. Μάζευα λοιπόν τη θλίψη μου, το θυμό μου, το παράπονο μου και ορκιζόμουν στον εαυτό μου ότι θα τα καταφέρω. Πως κάποια στιγμή, το εμπόδιο θα γίνει όπλο μου. Έτσι και έγινε.

2. Πώς κατάφερες ψυχολογικά να ξεπεράσεις αυτό το εμπόδιο και να γράψεις τόσο πετυχημένα βιβλία;

Ονειρευόμουν πως κάποια στιγμή θα βρω τον δρόμο μου. Ονειρευόμουν πως κάποια στιγμή θα μπορέσω να κάνω κάτι που θα αναγνωριζόταν και θα μου έδινε την ευκαιρία να μιλήσω για τη δυσλεξία. Μετά από 13 χρόνια προσπάθειας και πρακτικής, κατάφερα να μπορώ να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου και να γράψω το πρώτο μου βιβλίο και μάλιστα 400 σελίδων. Ήταν «το Ξύπνημα». Το οποίο εκτός από τον τίτλο του βιβλίου συμβολίζει και το δικό μου συγγραφικό ξύπνημα. . Ακολούθησε το δεύτερο, το τρίτο, και πλέον έχω φτάσει στο ένατο. Το να γράφω ήταν το εμπόδιο της ζωής μου. Τελικά κατάφερε να γίνει το πιο ισχυρό μου όπλο. Είναι πραγματικά πολύ άσχημο να περνάς από μία συνέντευξη για δουλειά, και ενώ στα προφορικά όλα είναι μια χαρά, όταν έρχεται η ώρα να συμπληρώσεις μια αίτηση να σε λούζει κρύος ιδρώτας. Δεν μπορείς να γράψεις σωστά και οι λέξεις σου είναι γεμάτες ορθογραφικά λάθη που δημιουργούν απορίες και αμφιβολίες για το άτομο σου. Άλλες φορές, θέλεις να γράψεις μια κάρτα στην κοπέλα σου και ξαφνικά έρχεσαι αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, με την απελπισία και με το γραφικό χαρακτήρα ενός παιδιού του δημοτικού.

Η αίσθηση είναι πραγματικά άσχημη και οι αντιδράσεις πολλές φορές απρόσμενες. Όμως μετά από 6 χρόνια που δηλώνω συγγραφέας στα οποία έγραψα 9 βιβλία και έχω βραβευτεί  από την Ουνέσκο, από τέσσερις πανελλήνιους διαγωνισμούς συγγραφής, μα πάνω από όλα έχω κερδίσει την αγάπη  και την εκτίμηση του κόσμου, μπορώ να πω ότι άξιζε και αξίζει ο τεράστιος κόπος που καταβάλλω.

3. Διαβάζοντας την «Άμυ» κατάλαβα ότι έχεις μια έντονη ροπή ως προς το μεταφυσικό. Τι είναι αυτό που σε τράβηξε σε αυτό και το έμπλεξες μέσα στην ιστορία;

Το μεταφυσικό πάντα με έλκυε από μικρό παιδί. Από όσο μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου, πάντα διάβαζα ιστορίες για φαντάσματα, ύπαρξη ζωής εκτός γης, μεταθανάτιες εμπειρίες, συνομωσίες και γενικότερα εναλλακτικές πληροφορίες που οι περισσότεροι είτε από φόβο, είτε από  έλλειψη κρίσης και κλειστής αντίληψης τα απέρριπταν μονομιάς. Πάντα με μάγευαν αυτές οι σκέψεις, με αφήνουν σε μια νιρβάνα  που μετά δυσκολίας επιστρέφω στην πραγματικότητα. Ίσως γιατί η φαντασία μου διογκώνει ακόμα περισσότερο αυτά που διαβάζω ή παρακολουθώ σε ντοκιμαντέρ,  με αποτέλεσμα να χάνομαι μέσα στις σκέψεις μου.
Η «Άμυ» είναι το μόνο μου βιβλίο, που ενώ δίνω μεταφυσικά στοιχεία σε όλα τα κεφάλαια στο τέλος…… Όχι δε θα σας πω να το διαβάσετε!

4.Η «Άμυ» είναι ένα κορίτσι με διπολική διαταραχή. Γιατί επέλεξες αυτή τη ζωή για την πρωταγωνίστρια του βιβλίου σου;

Γιατί είναι ένα θέμα που όλοι φοβούνται να το πιάσουν κι εγώ λατρεύω τις προκλήσεις. Και μάλιστα μου το είπαν και πολλοί ομότεχνοι αυτό, δίνοντας μου τα συγχαρητήρια τους που τόλμησα να μιλήσω για ένα θέμα τόσο δύσκολο αλλά και ευαίσθητο. Θεωρώ ότι μέσα από την Άμυ θίγω πληθώρα κοινωνικών ζητημάτων που αφορούν όχι μόνο την ιδιαίτερη ζωή αυτών των ανθρώπων, αλλά  και την τεράστια ευθύνη που φέρει η οικογένεια τους.

5. Εκτός από την «Άμυ» από τις εκδόσεις Λιβάνη έχεις γράψει και άλλα βιβλία;

«Το Ξύπνημα» (Εκδόσεις Όστρια), «Η Συμφωνία» (εκδόσεις Όστρια), «Η Συμφωνία των 5», η οποία είναι μια ποιητική συλλογή συνοδευόμενη από Cd όπου έχουν μελοποιηθεί 7 ποιήματα μου σε ροκ εκτέλεση (Εκδόσεις Όστρια), «Εφιάλτες του μυαλού Ι »(Συλλογή διηγημάτων που κυκλοφορεί μονάχα στην Κύπρο από τις εκδόσεις Ανώνυμο), «Εφιάλτες του μυαλού ΙΙ»,  «Για  πάντα» (Ένα γοτθικό παραμύθι για μεγάλους σε συνεργασία με την κα Ευδοκία Παυλίδου από τις εκδόσεις Όστρια), «Ο φύλακας Άγγελος μου/Η κούκλα» (Εκδόσεις Εντύποις). Όλα είναι θρησκευτικά θρίλερ ενώ η  ποιητική συλλογή είναι όλα τα πεζά που έγραφα από 13 ετών.

6. Ετοιμάζεις κάτι άλλο; Έχεις προγραμματίσει βιβλιοπαρουσιάσεις;

Τον Οκτώβριο θα κυκλοφορήσει το πρώτο μου ψυχολογικό θρίλερ από τις εκδόσεις Λιβάνη με τίτλο «Το σπίτι του Κάιν».  Εννοείται ότι θα κάνω μια σειρά παρουσιάσεων σε όλη την Ελλάδα με αρχή την Αθήνα, την Κατερίνη και την Θεσσαλονίκη.

7.Σε λίγο καιρό βγαίνουν οι βάσεις. Αρκετοί μπορεί να μην περάσουν εκεί που θέλουν ενώ άλλοι μπορεί να μην περάσουν καν. Ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να περάσεις σε αυτά τα παιδιά μέσα από το παράδειγμα σου;

Να μην αγχώνονται και να μην επιτρέπουν σε κανέναν να τους πιέζει για  να περάσουν. Δεν είναι όλη η αξία της ζωής ο καλός βαθμός και αν πέρασες κάπου καλά ή όχι. Μην επηρεάζετε την ζωή σας για να εκπληρώνετε τα βίτσια των γονιών σας. Ό,τι κι αν κάνετε όμως, να θυμάστε μονάχα ένα πράγμα. Την μόρφωση δεν την κάνουν οι σπουδές. Με αυτή την αρχή ίσως καταφέρουμε να κάνουμε μια καλύτερη Ελλάδα για τις επόμενες γενιές.

Ευχαριστούμε θερμά τον κύριο Μάριο Καρακατσάνη για τη συνέντευξη που παραχώρησε στο Πηγή Παιδείας και ευχόμαστε να συνεχίσει την ανοδική του πορεία.

Ευαγγελία Τζιάκα

Διαφήμιση

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here