Όχι βολικές δικαιολογίες όμως για τους αυτουργούς γυναικοκτονιών («femicide», «femicidio», όρος νομικά κατοχυρωμένος στη Λατινική Αμερική και επιστημονικά τεκμηριωμένος από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων ) σαν αυτή στη Φολέγανδρο. Βολικές δικαιολογίες για όλους εμάς, γυναίκες και άνδρες, ως μέλη της κοινωνίας.
Βολική δικαιολογία όταν ρωτάμε σε περιστατικά βιασμών και παρενόχλησης, «τι φορούσες;»` βολική δικαιολογία όταν ο τύπος βαφτίζει τέτοιες πράξεις «εγκλήματα πάθους» και οι δημοσιογράφοι κάνουν ψυχογραφήματα των αυτουργών για τηλεθέαση και περισσότερα κλικ` βολική δικαιολογία όταν μετά από μια γυναικοκτονία κάποιοι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σχολιάζουν «δεν μπορεί, κάτι θα του έκανε και αυτή». Κοιτώντας τον εαυτό μας στον καθρέφτη, μπορούμε να πούμε με κάθε βεβαιότητα ότι δεν μας πέρασαν τέτοιες σκέψεις από το μυαλό, έστω και αν τις διώξαμε ακαριαία;
Τα πρόσφατα περιστατικά σε Φολέγανδρο, Γλυκά Νερά , Ηλιούπολη, Ρόδο κτλ. , συνδέονται μεταξύ τους συστημικά. Οι περισσότερες γυναίκες άνω των τριάντα στην Ελλάδα (πραγματικά εύχομαι όχι και αρκετές μικρότερες) έχουν γαλουχηθεί με μηνύματα που προέρχονται από διαφορετικές πηγές, όπως οικογένεια και μέσα ενημέρωσης, και συμπεριληπτικά λένε τα εξής: η ανδρική αποδοχή σε καθορίζει, η ζήλια και η κτητικότητα δείχνουν έρωτα και ενδιαφέρον, και οι «σοβαρές» σχέσεις που οδηγούν σε γάμο μαζί με τη μητρότητα είναι το Άγιο Δισκοπότηρο που πρέπει να κατακτηθεί πάση θυσία.
Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα αυτή η συστημική βία εναντίον των γυναικών να αντιμετωπιστεί στην πραγματική της διάσταση; Όταν βλέπω ακόμη ανθρώπους, ανάμεσα τους και δημόσια πρόσωπα, να τοποθετούνται τόσο αρνητικά απέναντι στον όρο «γυναικοκτονία», ανησυχώ. Ανησυχώ γιατί έχουμε δρόμο ακόμα για την καταπολέμηση της κουλτούρας της έμφυλης βίας.
Και αν η νομική κατοχύρωση του όρου είναι δουλειά των νομικών και της πολιτείας, εμείς ως πολίτες, γονείς, δάσκαλοι, έχουμε μια άλλη δουλειά, ίσως σημαντικότερη. Πρέπει να αντικρύσουμε τον εαυτό μας με θάρρος στον καθρέφτη, να ξεφορτωθούμε τις βολικές δικαιολογίες και να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να αναπτύξουν ενσυναίσθηση και να μάθουν να βάζουν τον εαυτό τους πρώτο, θέτοντας σαφή όρια στους άλλους.
Το ίδιο το σχολείο σε συνεργασία με την οικογένεια μπορεί να διδάξει στα παιδιά τι είναι κακοποίηση. Πολλοί άνθρωποι, ανάμεσα τους και εγώ μέχρι πριν κάποια χρόνια, θεωρούν κακοποίηση μόνο τη σωματική. Η λεκτική και συναισθηματική βία είναι πολύ πιο δύσκολα ανιχνεύσιμες, και από τα ίδια τα θύματα πολλές φορές, με ενδεχομένως περισσότερο επιζήμιες και μακροχρόνιες επιπτώσεις στην αυτοεκτίμηση του ατόμου. Ενός ατόμου που ίσως ντρέπεται, φοβάται, και δεν ξέρει πως να ζητήσει βοήθεια.
Ας κάνουμε λοιπόν ό,τι μπορούμε, συλλογικά και ατομικά, για να αντιμετωπίσουμε αυτό το φόβο και να θρηνήσουμε όσο το δυνατόν λιγότερα θύματα από εδώ και στο εξής.
Πηγές;
Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων
Εικόνα:
thepressproject.gr
