Με ρωτάνε συχνά τι είναι το Ελπιδοχώρι και εγώ σπεύδω να απαριθμήσω με κάθε λεπτομέρεια τι είναι, τι με έκανε να το σκεφτώ και να το υλοποιήσω, πόσα έχουν γίνει εκεί, και πόσα μπορούν να γίνουν. Πάντα την ίδια ιστορία. Πάντα με την ίδια σειρά. Είναι η πρώτη φορά που θα τολμήσω να αρχίσω όχι απ’ την αρχή αλλά από το τέλος.
Μέσα Ιουλίου ολοκληρώθηκε μια από τις βασικές δράσεις στο Ελπιδοχώρι η Ελπιοδο-Κατασκήνωση 2016. Είχε προηγηθεί εκείνη του 2015 με μεγάλη επιτυχία αλλά ήταν μια πιλοτική δράση που σίγουρα θα πετύχαινε με τόσο ενθουσιασμό. Η φετινή όμως; 10 μητέρες και 17 παιδιά βρέθηκαν εκεί για 10 μέρες. Έζησαν, έπαιξαν, έφαγαν, κοιμήθηκαν, έψαξαν μέσα τους την αλήθεια, αλληλεπέδρασαν και έφυγαν αφήνοντας σκέψεις σαν τις παρακάτω στο βιβλίο των επισκεπτών. Ήρθαν άγνωστοι μεταξύ τους και έφυγαν στενοί φίλοι ενήλικες και παιδιά.
«Στο Ελπιδοχώρι ζήσαμε εγώ και ο γιός μου την αλληλεγγύη, την ομαδικότητα, την καλή θέληση, τον γνήσιο ενθουσιασμό, το απίστευτο φαγητό και άλλα πολλά. Σας ευχαριστώ καλή αντάμωση του χρόνου.» – Δέσποινα
«Ένας ευλογημένος τόπος πλημμυρισμένος με θετική ενέργεια. Μια οικογένεια που μου έμαθε την αλληλεγγύη, την συγχώρεση, την ισορροπία. Σας ευχαριστώ.» – Χριστιάνα
«Για μια δεύτερη φορά ήταν μια συναρπαστική εμπειρία! Γέμισαν οι μπαταρίες μου και φεύγω με χαρά και ελπίδα. Απόλαυσα τα πάντα, τις δραστηριότητες, το φαγητό, την έμπνευση, τη δημιουργικότητα, το δόσιμο στο κάθετι. Καλή συνέχεια σ’ αυτό το όνειρο ζωής και καλή αντάμωση.» – Χαρά
«Ελπίδα, συγκίνηση, σύνδεση, αγάπη, αφθονία. Υπέροχες στιγμές με ανθρώπους που έγιναν φίλοι και μοιράσματα ζωής. Αληθινές στιγμές με τα παιδιά μας και τους εαυτούς μας σ’ ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον προστατευμένο από παντού. Μια ανοιχτή αγκαλιά, με ενθάρρυνση και αποδοχή. Ένα έχω να πω: Ευγνωμοσύνη!» – Σοφία
Για την οικονομία του χώρου θα μείνουμε σ’ αυτές τις λίγες μαρτυρίες….
Ναι λοιπόν το Ελπιδοχώρι είναι όλα αυτά! Είναι ένα όραμα ζωής μιας Οικογενειακής Συμβούλου που τα τελευταία 20 χρόνια ακούει τα προβλήματα της Ελληνικής Οικογένειας και βοηθά όσο είναι δυνατόν στη λύση τους. Είναι ένα κτήμα εκτάσεως 31 στρεμμάτων 130χλμ από την Αθήνα, στην Αργολική γη κοντά στις Μυκήνες, και στο Ναύπλιο. Στο κτήμα αυτό έχουν γίνει κάποιες απλές κατασκευές από άχυρο και πυλό για να μπορούν να τονίσουν πως το ωραίο δεν είναι απαραίτητα ακριβό. Έχει αιωνόβια ελαιόδενδρά του δίνουν τον αγνό καρπό τους. Πανάρχαια διατηρητέα πουρνάρια του χαρίζουν τη σκιά τους παραμένοντας καταπράσινα χειμώνα καλοκαίρι. Μία 400 ετών βελανιδιά του χαρίζει άπλετη σκιά για δράσεις γύρω της και περιμένει να κατασκευαστεί ένα δενδρόσπιτο πάνω της για να λέει τα μυστικά της σε όποιον την διανυκτερεύει σ’ αυτό. Έχουν φυτευτεί 50 οπωροφόρα δένδρα για να μπορούμε να φτιάχνουμε τις δικές μας μαρμελάδες και οι λαχανόκηποι με εποχιακά κηπευτικά φροντίζουν τη διατροφή μας. Δεν λείπουν μερικές κυψέλες για την παραγωγή μελιού μιας και συνορεύουμε με ένα δάσος που είναι γεμάτο μελισσοκομικά βότανα και φυτά. Το επόμενο βήμα είναι, σύντομα το Ελπιδοχώρι να καμαρώνει για τον παραδειγματικό βοτανόκηπο του Ιπποκράτη. Το κτήμα βασίζεται στην δική του παραγωγή ενέργειας από τον ήλιο και στοχεύει στην παραδειγματική χρήση χωρίς σπατάλες, νερού, ενέργειας και τροφής, δίνοντας έμφαση και στην ανακύκλωση.
Μέσα σ’ αυτόν τον μικρόκοσμο οργανώνονται μικρής και μεγαλύτερης διάρκειας συναντήσεις ομάδων γονιών-παιδιών και υλοποιούνται δρώμενα με γνώμονα την προσωπική ανάπτυξη και την βελτίωση της σχέσης μέσα στην οικογένεια. Δημιουργείται ένα μοντέλο που εύκολα μπορεί να το κρατήσει κανείς φεύγοντας. Καινούργιες συνήθειες εντυπώνονται στα παιδιά, μα και στις μαμάδες. Μας εκπλήσσει κάθε φορά το πόσο έτοιμα είναι τα παιδιά και πόσο ανέτοιμες αλλά πρόθυμες οι μαμάδες!
Είναι ένας χώρος που μπορεί κανείς να βιώσει ένα δείγμα διαβίωσης που θυμίζει, γειτονιά, μια μεγάλη οικογένεια ή ένα μικρό χωριό, πράγμα που σιγά σιγά αλλοιώνεται στη μνήμη των μεγάλων και δεν εγγράφεται στη μνήμη των μικρών. Ένας χώρος που τα παιδιά παίζουν ως αργά τη νύχτα απλά παραδοσιακά παιχνίδια στη φύση και οι γονείς ήσυχοι χαλαρώνουν επικοινωνώντας με ομοίους τους. Ένας χώρος που δεν επιθυμεί την τεχνολογία τουλάχιστον στα χέρια των παιδιών για τις λίγες μέρες που βρίσκονται κοντά μας και κάνει ότι μπορεί γι’ αυτό. Δύσκολο πάντως το εγχείρημα. Πάντα κάποιος μικρός ξεκλέβει τη ματιά μας και παίζει με το κινητό του παρ’ όλες τις υποσχέσεις. Ψάχνουμε τρόπους για να εμπνεύσουμε την ευταξία ώστε να μην χρειάζεται να επιβάλλουμε την πειθαρχία. Δεν είναι εύκολο. Η κοινωνία όλη έχει μάθει την επιβολή εμείς αγωνιζόμαστε να εμπνεύσουμε τη συνέπεια.
Το Ελπιδοχώρι είναι αυτό που λείπει από κάθε ελληνικό σπίτι. Ο καθένας μπορεί να εντοπίσει εύκολα το τι λείπει από το δικό του σπιτικό. Λείπει συχνά η χαρά, λείπει η απλότητα, η ανεμελιά, το παιχνίδι, η ενθάρρυνση, το απλό και νόστιμο μαγειρεμένο με αγάπη φαγητό, η αγάπη για τη φύση, η φροντίδα για το περιβάλλον, οι ισότιμες με αμοιβαίο σεβασμό σχέσεις, η ανάληψη ευθύνης, η καλή πρόθεση. Αντίθετα αναπτύσσεται απειλητικά η μοναξιά, ο ανταγωνισμός, η λεκτική και σωματική κακοποίηση, η υπερπροστασία, ο αγώνας για υπεροχή γνωσιακά ή υλικά, το άπιαστο όνειρο για κάτι περισσότερο, κάτι καλύτερο, κάτι μεγαλύτερο, η έλλειψη επικοινωνίας, ο θυμός, ο φόβος και η ενοχή.
Εμείς στο Ελπιδοχώρι θέλουμε να ξαναανάψουμε την σπίθα της Ελπίδας. Θέλουμε να πιστεύουμε πως κάθε σπίτι μπορεί να γίνει ένα μικρό Ελπιδοχώρι, αρκεί να το θελήσουμε και να αγωνιστούμε γι’ αυτό. Αυτό προσπαθούμε με ειδικά διαμορφωμένα κάθε φορά προγράμματα που δημιουργούνται από μια ομάδα ειδικών της Ψυχικής Υγείας, Δασκάλων, Εκπαιδευτών και την βοήθεια της Ειδικής Ιπποθεραπεύτριας και των αλόγων μας. Ο επισκέπτης μπορεί να ζήσει λίγες μέρες σε σκηνή ή στο κατασκευασμένο από αχυρόμπαλες πυλό και ξύλο καταφύγιό μας, να φάει εξαιρετικό χορτοφαγικό φαγητό, ψωμάκι ζυμωμένο ακόμη και από τον ίδιο και ψημένο στον ξυλόφουρνο, να πάρει μέρος σε αμέτρητες δράσεις με εργαλείο την εικαστική θεραπευτική τέχνη και άλλες τεχνικές που εμψυχώνουν και εκπαιδεύουν, ενημερώνουν και διασκεδάζουν, να συμμετέχει σε ομάδες συμβουλευτικής για γονείς και διερεύνησης του εαυτού και να περπατήσει αν ο καιρός το επιτρέπει στο μονοπάτι που οδηγεί κατευθείαν στον Αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών. Στόχος να αντιληφθεί τον εαυτό του και τον άλλον, τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τις προσδοκίες του, τις πεποιθήσεις του και πως αυτές επιδρούν στη καθημερινότητά του και όλα αυτά παίζοντας ομαδικά. Παράδοση, Περιβάλλον, Πολιτισμός, Προσωπική ανάπτυξη είναι ο στόχος του βιώματος αυτού.
Ερατώ Χατζημιχαλάκη – Οικογενειακή Σύμβουλος
www.allazo.gr / www.elpidohori.gr
