Καλοκαίρι 2016: Ανοίγεις τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και βλέπεις ανθρώπους όλων των ηλικιών να φωτογραφίζονται με το νέο βιβλίο του Χρήστου Τούβε “Της ζωής τα παράξενα παιχνίδια“. Αποσπάσματα του βιβλίου του να έχουν γίνει viral και ένα φανατικό κοινό να τον ακολουθεί πιστά σε κάθε νέα του παρουσίαση.
Ο Χρήστος, ένας ανερχόμενος και ταλαντούχος συγγραφέας από τη Θεσσαλονίκη, έβαλε στόχο να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Με την πένα του κατάφερε να φωλιάσει στις καρδιές του αναγνωστικού του κοινού τις απόψεις του για τις πέντε αξίες της ζωής. Χρησιμοποίησε το χέρι της καρδιάς για να μας μιλήσει από καρδιάς για όσα έμαθε, για όσα σκέφτηκε και για όσα είναι.
Από που κατάγεσαι; Ποια είναι η σχέση σου με τη Σικελία;
Κατάγομαι από τη Θεσσαλονίκη. Η Σικελία αποτελεί για μένα την πηγή έμπνευσης για το βιβλίο μου. Είναι το μέρος όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα του βιβλίου.
Το επίθετο σου ;
Είναι το συγγενικό του πρωτότυπου.
Πώς προέκυψε η συγγραφή;
Από έμφυτη ανάγκη σε παιδική ηλικία. Άρχισαν να βγαίνουν δειλά- δειλά οι πρώτες λέξεις και ύστερα από κάποιες κουβέντες με φίλους, με παρέες, με οικογένεια προέκυπταν κάποια συναισθήματα από έντονες καταστάσεις και ξεκίνησα να γράφω.
Ασχολείσαι μόνο με τη συγγραφή;
Όχι δουλεύω σε μια φαρμακευτική εταιρεία η οποία με στηρίζει πολύ με το βιβλίο και τις παρουσιάσεις. Μου αρέσει ο κλάδος για τον οποίο εργάζομαι αλλά από την άλλη ασχολούμαι και με την μεγάλη μου αγάπη: τη συγγραφή. Επειδή, λοιπόν, όλο αυτό το κυνηγάω μόνος έπρεπε να έχω υποστυλώματα. Στην αρχή η μια δουλειά έτρεφε την άλλη. Δούλεψα, το έστησα, το κυνήγησα και τώρα δικαιώνομαι για την επιλογή μου.
Συνήθως οι συγγραφείς προτιμούν να κλείσουν το συγγραφικό τους ταξίδι με ένα βιβλίο αφιερωμένο στον άνθρωπο ή στην κατάσταση που τους ενέπνευσε ή που τους ώθησε να γράψουν. Εσύ κάνεις το αντίθετο. Γιατί;
Στην ουσία και ο ήρωας του βιβλίου αυτό κάνει. Λίγο πριν πεθάνει γράφει για τον παππού και όλα όσα έμαθε γι αυτόν. Εγώ, όμως. ήθελα να αρχίσω την πορεία μου με ένα βιβλίο αφιερωμένο στη γιαγιά μου μιας και εκείνη μου έμαθε όσα ξέρω. Γιατί πρώτα πρέπει να ευχαριστείς τους ανθρώπους χάρη στους οποίους έχεις γίνει κάτι, αν έχεις γίνει. Το έκανα λοιπόν για να αποδώσω φόρο τιμής σε εκείνην και για να μην ξεχάσω ποτέ ποιος είμαι και από που ξεκίνησα. Δεν μου αρέσει να ξεχνάω.Ξέρεις καμιά φορά οι άνθρωποι φτάνουμε σε ένα επίπεδο ψηλό ή χαμηλό και ξεχνάμε από που ξεκινήσαμε. Θα ήθελα λοιπόν να μην ξεχάσω την αφετηρία μου, γιατί ξεκίνησα κυριολεκτικά από το μηδέν.
Πες μας για το βιβλίο σου.
Το βιβλίο μου μιλάει για την τάση των ανθρώπων να μην ζουν τις στιγμές τους και να τρέχουν. Περνάν οι μέρες, οι ώρες και νομίζουμε ότι αυτό διαρκεί για πάντα. Και σου συμβαίνει κάτι απρόοπτο και ξαφνικά αναθεωρείς για τα πάντα ενώ θα πρέπει να λες κάθε μέρα γι αυτά που έχεις και γι αυτά που απολαμβάνεις ένα ευχαριστώ. Ένα ευχαριστώ γιατί είσαι καλά και μπορείς να απολαύσεις τα απλά πράγματα. Ο άνθρωπος για να είναι πλούσιος χρειάζεται ωραίες στιγμές. Τίποτα περισσότερο.
Μετά από 1,5 χρόνο έχεις καταφέρει να γίνουν πολλά αποσπάσματα του βιβλίου σου viral και να τα χρησιμοποιούμε σαν στιχάκια για να εκφράσουμε όλα όσα νοιώθουμε. Πώς νοιώθεις;
Πέρασε πολύ γρήγορα. Όταν το έγραφα κλεισμένος σε ένα δωμάτιο έλεγα “καλό μου φαίνεται θα πάει καλά” . Και από εκεί που δεν ξέρεις κανέναν, ξαφνικά γεμίζουν οι αίθουσες με κόσμο που έρχεται να δει εσένα. Σου σφίγγουν το χέρι ηλικιωμένοι άνθρωποι – που για μένα αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία- και όλος αυτός ο κόσμος και η αποδοχή κάνουν την μία παρουσίαση καλύτερη από την άλλη.
Στις παρουσιάσεις τι γίνεται;
Δίνω μεγάλη έμφαση στις παρουσιάσεις γιατί ο άλλος ξοδεύει χρόνο και χρήμα για να έρθει να σε δει και να αγοράσει το βιβλίο. Περνάμε πάρα πολύ καλά. Νοιώθουν αυτό που έχω εγώ μέσα στην ψυχή μου γιατί το νοιώθω και εγώ και το βγάζω. Είμαι ένας άλλος άνθρωπος. Βγάζω όλη μου την ψυχή . Ξεκινάω κάθε παρουσίαση μετά από το τρέιλερ του βιβλίου μιλώντας για την ματαιοδοξία. Μη θες να πλουτίζεις…Να ζητάς και να θες τα απλά καθημερινά.
Κάτι άκουσα για ένα δεύτερο βιβλίο;
Το δεύτερο βιβλίο θα είναι πολύ διαφορετικό και συναρπαστικό. 33 αυτοτελείς ιστορίες σε μιάμιση σελίδα η καθεμιά. Κάθε ιστορία περιγράφει το πώς βιώνω τον κόσμο στα 33 μου χρόνια. Κάθε ιστορία θα συμπληρώνει μια ζωγραφιά. Σαν ένα κομμάτι παζλ. Oυσιαστικά θα αποτελείται από αυτοτελείς ιστορίες . Γιατί το τρίτο δε θέλω να μοιάζει με κανένα.
Έχεις και τρίτο έτοιμο;
Δεν είναι έτοιμο. Έχω γράψει γύρω στις 60 σελίδες και ασχολείται με το θέμα της υιοθεσίας. Προς το παρόν με ενδιαφέρει να δώσω φτερά στο πρώτο, το οποίο έχει φτάσει στη γ έκδοση και να ξεκινήσω με τη διαδικασία παραγωγής του δεύτερου βιβλίου.
Αυτός, λοιπόν, ήταν ο Χρήστος Τούβε, ο συγγραφέας του βιβλίου “Της ζωής τα παράξενα παιχνίδια”. Ένα βιβλίο που γράφτηκε για να μας μάθει να ζούμε από την αρχή. Να ζούμε απλά και καθημερινά. Να ζούμε την κάθε μας στιγμή παίρνοντας “ανάσες ζωής“. Να χορέψουμε τάνγκο με τον αγαπημένο μας και να θυμηθούμε πώς το κάθε βήμα μας στη ζωή, η κάθε απόφαση μας είναι η αρχή του ντόμινο… Ντόμινο επιλογών και αποφάσεων.
Αναμφισβήτητα αυτό το βιβλίο μπορεί να αποτελέσει οδηγό ζωής. Ή μάλλον την αφετηρία για να αρχίσεις την νέα σου ζωή. Όχι από το μηδέν, μα από εκεί που άφησες τις κουκκίδες μπαίνοντας στη σπηλιά. Αυτές θα σε βοηθήσουν να βρεις το δρόμο σου για την έξοδο από την σπηλιά και την είσοδο σου στη νέα σου ζωή.
Με τρόπο λιτό, απλό και απέριττο και κυρίως συναισθηματικό και ρομαντικό ο Χρήστος Τούβε μας ταξιδεύει με το βιβλίο του “Της Ζωής τα παράξενα παιχνίδια” σε ένα ντόμινο σκέψεων και συναισθημάτων. Μας καλεί να γίνουμε Άνθρωποι καρδιάς γιατί και ο ίδιος αυτό επιδιώκει να είναι.
“Δεν κρατάς τους ανθρώπους με χαλινάρια, ούτε με πληγές.
Με πράξεις τους κρατάς. Αυτό να θυμάσαι”.
(Χρήστος Τούβε, Της Ζωής τα Παράξενα Παιχνίδια)
Απολαύστε το τρέιλερ του βιβλίου!!!
Ευαγγελία Τζιάκα
