Ας δούμε τα Χριστούγεννα από την οπτική γωνία που ίσως οφείλουμε να τα βλέπουμε αλλά μας διαφεύγει. Ας αφήσουμε την καταναλωτική μανία για λίγο και ας δούμε τις μέρες αυτές σαν ευκαιρία για λίγη πνευματικότητα στη ζωή μας.
Εμείς οι γονείς είμαστε τα παράθυρα μέσα απ’ τα οποία τα παιδιά βλέπουν τον κόσμο. Ας ενδιαφερθούμε για τη θέα και ας σπείρουμε σπόρους πνευματικούς για να θερίσει η κοινωνία μας κάποτε καρπούς αγάπης, θέλησης, δύναμης πίστης και συμπόνιας.
-
Ας γιορτάσουμε τη ζωή.
-
Ας γιορτάσουμε τις ομορφιές της.
-
Ας μοιραστούμε με τα παιδιά μας τον ενθουσιασμό μας για όλα όσα μπορούμε να κάνουμε. Για όλα όσα έχουμε. Όποια και αν είναι αυτά. Δεν είναι δεδομένα για όλους και πολύ περισσότερο. Δεν μας τα οφείλει κανείς.
-
Ας φύγουμε από τα στερεότυπα που οδηγούν σε συνήθειες που έχουν τη βάση τους στον καταναλωτισμό.
-
Ας καλλιεργήσουμε στον εαυτό σας όποια αξία, συνήθεια, θέλουμε να αναπτύξουν τα παιδιά μας.
-
Ας ξαναπερπατήσουμε μαζί με τα παιδιά μας το μονοπάτι που οδηγεί στην πίστη. Έχουμε ξεχάσει τη δύναμή της.
-
Ας ανακαλύψουμε πόσο η έννοια της αγάπης είναι συνυφασμένη με την πίστη.
Τα παιδιά μαθαίνουν από αυτό που βλέπουν και όχι από αυτό που ακούν. Θα ανακαλύψουν τη σχέση τους με το Θείο αν ανακαλύψουμε εμείς τη δική μας.
Την έχουμε ή την έχουμε χάσει ανάμεσα στις υλικές και κοινωνικές μας υποχρεώσεις;
Μήπως είναι καιρός να διευρύνουμε τη συνειδητότητά μας και να αναρωτηθούμε και εμείς οι ίδιοι για το τι σημαίνουν οι μέρες των Χριστουγέννων;
Μήπως είναι καιρός να ξαναπροσδιορίσουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας;
Μήπως η ύλη παίρνει μεγαλύτερη μερίδα από αυτή που της αξίζει; Αυτό είναι ιδιαίτερα απειλητικό όταν η ύλη (όπως στις μέρες μας) είναι περιορισμένη.
Το σίγουρο είναι πως τις απαντήσεις τις έχουμε για όλα τα παραπάνω. Μόνο που ξεχνάμε να ψάξουμε για να τις εντοπίσουμε. Είναι κρυμμένες μέσα στην έλλειψη εμπιστοσύνης που διαθέτουμε και δεν μπορούμε να δούμε πως όλοι είμαστε μέρος από κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που βλέπουμε, ακούμε, γευόμαστε και μυρίζουμε. Είμαστε μέρος του Θεού. Εκείνου του ασύλληπτου Θεού. Ευκαιρία να το θυμηθούμε και να τον μάθουμε και στα παιδιά μας.
Ας σκεφτούμε πως το παιδί μας θα ήθελα να πει:
Μαμά, Μπαμπά, βοήθησέ με να αναπτύξω ευγνωμοσύνη γι’ αυτά που έχω.
Μη μου δίνεις ότι σου ζητώ γιατί έτσι καταλαβαίνω πως «Αγάπη είναι η προσφορά υλικών αγαθών». Αυτό θέλεις να μάθω;.
Δοκίμασέ με στον προγραμματισμό των εξόδων, θα εκπλαγείς. Όσο πιο νωρίς το κάνεις τόσο καλύτερα για όλους μας. Δεν εννοώ να με φορτώσεις με ενοχές ούτε με πράγματα που δεν καταλαβαίνω, εννοώ να μου δώσεις επιλογές και θα δεις πώς θα ανταποκριθώ.
Μάθε με να υπηρετώ και να προσφέρω χωρίς ανταμοιβή. Νομίζεις πως δεν μπορώ αλλά κάνεις λάθος.
Μπορώ να προσφέρω πολλά από τα παιχνίδια μου όχι μόνο στη διάρκεια των γιορτών αλλά πάντα. Όσο πιο νωρίς μου το εμπνεύσεις τόσο καλύτερα για όλους μας. Ας αδειάσουμε λίγο το σπίτι μας που μοιάζει με μαγαζί. Με κουράζει όλο αυτό το χάος. Καλύτερα λίγα και καλά παρά πολλά και άχρηστα. Πες το σε παρακαλώ και στους άλλους μεγάλους γιατί εμένα δεν θα με ακούσουν.
Θες να μου μάθεις τη διαφορά της ανάγκης απ’ την επιθυμία; Εσύ την ξέρεις; Θέλεις να προσπαθήσεις να μου το δείξεις μήπως και το καταλάβεις και εσύ;
Καλά Χριστούγεννα
Του Χριστού η γέννηση ας είναι η δική μας Αναγέννηση!
Ας αναγεννήσουμε:
-
το σώμα μας φροντίζοντάς το,
-
τα συναισθήματά μας παρατηρώντας τα και
-
το μυαλό μας τιθασεύοντας το.
Ερατώ Χατζημιχαλάκη – Οικογενειακή Σύμβουλος
www.allazo.gr www.elpidohori.gr
