Είναι βέβαιο, πως κατά καιρούς έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο της δυσλεξίας σε μαθητές όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης. Πρόκειται για ένα είδος νευρολογικής διαταραχής που επηρεάζει τα παιδιά στην εκμάθηση της ορθής γραφής, της ανάγνωσης και γενικότερα στην αφομοίωση του γραπτού λόγου, χωρίς αυτό να συνεπάγεται κάποιο είδος νοητικής υστέρησης. Πολλοί από αυτούς τους μαθητές εξελίσσονται σε λαμπρούς επιστήμονες, άλλοι πάλι αποκτούν διεθνή καριέρα. Όμως κάποιοι παραμένουν στάσιμοι, χωρίς καμία επαγγελματική ή προσωπική πρόοδο γιατί πολύ απλά ποτέ δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να ξεδιπλώσουν τα ταλέντα τους και να διευρύνουν τους ορίζοντές τους.
Αν αναζητούσαμε τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται σε αυτούς τους μαθητές στα πλαίσια της οικογένειας τότε σίγουρα αυτές θα ήταν περιορισμένες. Οι γονείς αφοσιωμένοι στην εργασία τους προσπαθούν να ισορροπήσουν μέσα στην γεμάτη άγχος ρουτίνα τους. Το παιδί παραμελημένο θέλει να ΜΑΘΕΙ αλλά δυστυχώς δεν μπορεί επειδή το ίδιο το περιβάλλον του δεν του προσφέρει τα κατάλληλα εφόδια για να εξελιχθεί.
Ακόμη, σύμφωνα με έρευνες οι δυσλεκτικοί μαθητές μέσα στη σχολική αίθουσα υποφέρουν. Ο εκπαιδευτικός ακολουθεί τη γρήγορη ροή των υπολοίπων με αποτέλεσμα την περιθωριοποίηση αυτών των μαθητών που εμφανίζουν δυσαριθμησία και άλλες μορφές νευρολογικής διαταραχής. Τα σχολικό πρόγραμμα είναι πιεστικό και η διδακτέα ύλη «τρέχει» όπως δηλώνουν και οι καθηγητές μας. Έτσι, κανείς δε βρίσκει λίγο χρόνο να ασχοληθεί με εκείνον το μαθητή που δυσκολεύεται να γράψει ή να διαβάσει. Τι χρειάζονται πραγματικά όμως αυτοί οι μαθητές που πολύ απλά θέλουν αλλά δεν μπορούν;
Η προφορική εξέταση στη διδακτέα ύλη, η παράλληλη στήριξη με εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής καθώς επίσης και τα κατάλληλα οπτικοακουστικά μέσα θα βοηθούσαν αυτό το παιδί που έχει το δικαίωμα στη γνώση. Γιατί η γνώση είναι ΔΥΝΑΜΗ και δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Άλλωστε δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στα λόγια σοφίας του γνωστού σε όλους μας Αλβέρτου Αϊνστάιν: «Καθένας από εμάς είναι έξυπνος. Όμως αν κρίνουμε ένα ψάρι από την ικανότητά του να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο τότε θα νομίζει σε όλη του τη ζωή πως είναι χαζό. Αυτό είναι το εκπαιδευτικό μας σύστημα. ΑΔΙΚΟ»
Κάθε μαθητής έχει το δικαίωμα στη μόρφωση και τίποτα δε μπορεί να του εμποδίσει αυτή την έμφυτη ανάγκη του. Γονείς, εκπαιδευτικοί, συμμαθητές βοηθούν αυτούς τους ανθρώπους να ανελιχτούν μιας και το μεγαλύτερο όπλο τους είναι η βαθειά θέληση και η επιθυμία. Χωρίς να στιγματίζονται και να περιθωριοποιούνται μπορούν να ξεπεράσουν την εκ γενετής δυσκολία τους ή ακόμη και να βελτιώσουν την κατάστασή τους με την ενθάρρυνση πάντα και την έμπρακτη βοήθεια των γύρω τους. Γιατί θέλουν αλλά δεν μπορούν!!!!!
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως πολλές από τις πιο σπουδαίες προσωπικότητες του ανθρώπινου πολιτισμού όπως ο Dr.James Lovelock ή ο Alexander Graham Bell εμφάνιζαν μορφές δυσλεξίας. Γι΄ αυτό και ο κάθε γονέας που το παιδί του έχει δυσλεξία οφείλει να μην ντρέπεται, να αγαπά την ιδιαιτερότητα του παιδιού του και να κατανοήσει πως μόνο με την κατάλληλη στήριξη το φαινόμενο θα εξαλειφθεί και ο δυσλεκτικός μαθητής θα εξελιχτεί. Αρκεί να πιστέψεις!!!!!
Νίκη, 16 ετών
