Μάκης Ρουσομάνης..Ένας άνθρωπος πολυτάλαντος, ευαίσθητος που ακολούθησε τον δρόμο της συγγραφής προκειμένου να εκφράσει τις βαθύτερες σκέψεις του.
Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα…
Αλήθεια, πώς ξεκίνησε ο Μάκης Ρουσομάνης την ενασχόληση με τη συγγραφή;
Ήμουν με φίλους από μια θεατρική ομάδα και μου είπαν ότι έψαχναν έργο για εκείνη τη χρονιά, έτσι ξεκίνησε, και τους λέω “ξέρω μια ιστορία εγώ, θα προσπαθήσω να τη γράψω”. Μέχρι τότε δε μπορούσα να φανταστώ ποτέ στη ζωή μου ότι εγώ θα γράφω βιβλία. Δηλαδή έχω φίλους συγγραφείς, όπως η Αναστασία η Καλλιοντζή, και τους ρωτούσα “πώς γράφεις” και μου έλεγαν, έτσι… συμβαίνει.
Το ίδιο και η Λίνα Νικολακοπούλου και η Χρυσηίδα Δημουλίδου… μου είπαν πως είναι χάρισμα. Δεν ξέρω… όλοι έχουν χαρίσματα αρκεί να τα ανακαλύψουν σε μικρή ηλικία και να εμβαθύνουν σε αυτά.
Ο Μάκης Ρουσομάνης έγραψε το πρώτο του βιβλίο, ή μάλλον την πρώτη ιστορία του που αναπτύχθηκε σε βιβλίο, μέσα σε μόλις δέκα μέρες για να εξυπηρετήσει τους φίλους του που αναζητούσαν έργο για την παράσταση που ήθελαν να ανεβάσουν. Μόλις εκείνοι το διάβασαν τον ενθάρρυναν να το καθαρογράψει και να το εκδώσει ως μυθιστόρημα πια.
Αυτή η διαδικασία πήρε ένα μήνα και αναγνωρίζει πως στάθηκε “πολύ τυχερός. Το έδωσα σε έναν εκδοτικό οίκο, την Ελληνική Πρωτοβουλία τότε, και μου το έβγαλε μέσα στους επόμενους τρεις μήνες. Απίστευτο πράγμα! Πολύ τυχερός! Ακούω άλλους που στέλνουν τα βιβλία τους σε οίκους, δεν τους τα βγάζουν, ζητούν χρήματα… δεν ξέρω…”
Η εν λόγω ιστορία, είναι μια ιστορία αγάπης αλλά εμπεριέχει και μυστήριο, καθώς ο Μάκης επιζητά σε όλα του τα βιβλία να προσθέτει ένα στοιχείο που να σε κεντρίζει να πας παρακάτω, χωρίς να μένει σε κοινοτοπίες και κλισέ. Γι’αυτό και ο τίτλος “Σαν να είχε δει φάντασμα“.
Γιατί τα βιβλία του έχουν παράξενους τίτλους;
Γιατί στο βιβλίο ο τίτλος και το εξώφυλλο είναι το πρώτο πράγμα που κοιτάς. Είναι αυτά που κεντρίζουν το ενδιαφέρον.
Ένα άλλο στοιχείο βέβαια που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού είναι η τεχνική.
Ποιες είναι οι τεχνικές που χρησιμοποιείς;
Χρησιμοποιώ πολύ την τεχνική των πισωγυρισμάτων, δηλαδή, ενώ είμαστε στο 2000 εγώ θα σε πάω στο 1930 και θα σε επαναφέρω χωρίς να μπερδευτείς με πολύ όμορφο τρόπο. Χρησιμοποιούσα αυτή την τεχνική από το πρώτο μου βιβλίο χωρίς να το ξέρω. Αυτή την τεχνική δηλαδή πρέπει να την έχεις μέσα σου, δε διδάσκεται τελικά, όσα σεμινάρια και να κάνεις.
Ο Μάκης Ρουσομάνης αρνείται την ύπαρξη βιβλίων που βασίζονται εξ’ολοκλήρου στη μυθοπλασία. Είναι πεπεισμένος πως όλοι οι συγγραφείς, όπως και ο ίδιος άλλωστε, εμπνέονται από ιστορίες φιλικών/συγγενικών προσώπων ή ακόμα και από προσωπικά τους βιώματα. Θεωρεί προσόν ενός συγγραφέα το να είναι παραμυθάς, να λέει ωραία ψέματα.
Σε ενδιαφέρουν οι διακρίσεις και η ανταπόκριση του κόσμου;
Οι διακρίσεις καθόλου. Μπορεί όταν πεθάνω σε εκατό χρόνια στο χωριό μου να μου φτιάξουν μια βιβλιοθήκη στο όνομά μου… δε μου λέει τίποτα αυτό. Από την άλλη η αποδοχή του κόσμου, το να αγαπήσουν τις ιστορίες μου είναι αυτό που με ενδιαφέρει.
Ο Μάκης έχει μάλιστα φανατικό κοινό και, όπως χαρακτηριστικά μας λέει στις παρουσιάσεις των βιβλίων του το κοινό κυμαίνεται σταθερά σε τριψήφια νούμερα! Αυτή η αποδοχή και η αναγνωρισιμότητα, παραδέχεται, δεν έχει αλλάξει κάτι στην καθημερινότητά του, καθώς πάντα κινείτο στον καλλιτεχνικό χώρο και είναι συνηθισμένος. Όμως αυτό που τον χαροποιεί ιδιαίτερα είναι η ικανοποίηση των γονιών του με όλη αυτή την επιτυχία του.
Συζητώντας, η κουβέντα πάει στην αυτοέκδοση, έναν τρόπο που όλο και συχνότερα επιλέγουν νέοι συγγραφείς για να γίνουν γνωστοί στο ευρύ κοινό. Εκεί είναι κάθετα αντίθετος.
Ποιά είναι η γνώμη σου για την αυτοεκδοση;
Δε συμφωνώ, μας λέει. Δηλαδή αν δεν υπάρξει ένας εκδοτικός οίκος από πίσω, μπορείς κι εσύ αύριο μεθαύριο να βγάλεις φωτοτυπίες, κι εγώ να γράψω ένα cd στο σπίτι και να βγω στο δρόμο να το πουλάω. Δε θεωρώ πως υπάρχει τόσο μεγάλη δυσκολία στην έκδοση μέσω εκδοτικών οίκων. Συμβόλαια και όροι σαφώς και θα υπάρχουν πάντα. Κατά τη γνώμη μου αυτός που κάνει αυτοέκδοση δε θέλει να χάσει ούτε ευρώ. Εμένα δε με ενδιαφέρει καθόλου το τί θα βγάλω από ένα βιβλίο. Δε θεωρώ πως υπάρχει μεγάλη μερίδα Ελλήνων συγγραφέων που βιοπορίζονται από αυτό. Εγώ δόξα το Θεό έχω τη δουλειά μου (σσ. είναι νοσηλευτής στη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης) και δεν εξαρτώμαι από τα χρήματα που θα μου αποφέρουν τα βιβλία. Σαφώς δεν τα βρίσκουν όλοι εύκολα, αλλά δεν πρέπει κάποιος να αναρωτηθεί για αυτό; Φαντάσου πόσοι επίδοξοι τραγουδιστές υπάρχουν στην Ελλάδα… είναι δυνατόν όλοι να τα καταφέρουν; Είναι απλά τα πράγματα: όταν ένα βιβλίο είναι καλό, βγαίνει. Όταν μια ιστορία “λέει”, θα βρεθεί ο κατάλληλος εκδοτικός και θα την εκδώσει.
Μελετάς τις ιστορίες σου;
Όταν γράφεις μια ιστορία πρέπει να έχεις κάνει έρευνα. Εγώ για να γράψω μια ιατροδικαστική έκθεση πήγα σε νεκροτομείο. Για να γράψω μια ιστορία που γράφω τώρα, ζήτησα από τους φίλους μου μεσάνυχτα να πάμε σε ένα μυστήριο μέρος έξω από τη Θεσσαλονίκη για να νιώσω την αύρα του χώρου, για να γυρίσω σπίτι να πάρω έναν καφέ και ένα τσιγάρο και να αρχίσω να γράφω. Χρειάζονται όλα αυτά. Ακόμα ένα παράδειγμα, ο τίτλος του βιβλίου μου είναι από το Ασκληπιείο στην αρχαία Πέργαμο, στην είσοδο του ιερού. Είναι δυνατόν να μην ψάχνουμε πριν γράψουμε, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει το internet και ανέξοδα μπορείς να βρεις όλες τις πληροφορίες που χρειάζεσαι;
Το κοινό τον έχει αποδεχτεί και αγαπήσει. Έχει όμως κι εκείνος τις προτιμήσεις του σε Έλληνες συγγραφείς. Από κλασικούς προτιμά τον Ξενόπουλο, ενώ από σύγχρονους ξεχωρίζει την Αλκυόνη Παπαδάκη, τη Χρυσηίδα Δημουλίδου, ενώ βρίσκει αξιόλογο και τον Κώστα Κρομμύδα. Δε διστάζει, μάλιστα να μας προτείνει και το βιβλίο “Ούτε η μάνα μου” των Λίνας Σπεντζάρη και Έφης Καγξίδου (εκδ. Έξη), καθώς το θεωρεί το καλύτερο βιβλίο των τελευταίων χρόνων.
Έχεις σκεφτεί να κάνεις ταινία κάποιο απο τα βιβλία σου;
Έχω δεχτεί προτάσεις μεταφοράς των βιβλίων μου στη μεγάλη οθόνη. Έχω λάβει πολύ θετικά σχόλια για τη γρήγορη εξέλιξη της ιστορίας, αλλά, δυστυχώς, μέχρι στιγμής όλα αυτά έχουν μείνει μόνο στα λόγια.
Εμείς να του ευχηθούμε να συνεχίσει να είναι τόσο δημιουργικός και γεμάτος έμπνευση και, γιατί όχι, να δει και ένα από τα βιβλία του σύντομα να μεταφέρεται στους κινηματογράφους!
Ευαγγελία Τζιακα
Ειρήνη Μαρκιανού
Βιβλία του συγγραφέα:
Σαν να είχε δει φάντασμα (2013)
Ο Μελένιος, το αηδόνι και ο τυφλός ποντικός (2014)
Άυλος έρωτας (2015)
Άστρο φωτεινό θα βρει γιορτινό; (2016)
Απαγορεύεται η είσοδος στο θάνατο (2017)
