Αναντίρρητα, η εκμάθηση ξένων γλωσσών είναι ευρέως διαδεδομένη στη σύγχρονη κοινωνία. Οι νέοι ήδη από μικρή ηλικία καλούνται να επιλέξουν μία επιπρόσθετη γλώσσα, πέραν της αγγλικής, η εκμάθηση της οποίας ανήκει πλέον στα «καθήκοντα» του σύγχρονου πολίτη. Γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά….. θεωρούνται οι επόμενες επιλογές του νέου, του γονέα ή γενικότερα της κοινωνίας. Και κάπου εδώ αρχίζουν οι προκαταλήψεις να μας κυριεύουν και να στιγματίζουμε γλώσσες, πολιτισμούς, λαούς ολόκληρους με βάση απαρχαιωμένες απόψεις και ιστορικά γεγονότα.
Συγκεκριμένα, είναι βέβαιο πως συχνά ακούγονται φωνές που εκφέρουν άποψη δίχως να γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται. Ενώ δηλαδή γίνεται λόγος για τη γλώσσα του έρωτα και της καλλιτεχνικής δημιουργίας όταν αναφερόμαστε στα γαλλικά, ενώ τα ιταλικά και τα ισπανικά είναι συνδεδεμένα με τη μεσογειακή φιλοξενία και την οικογενειακή θαλπωρή, τα γερμανικά αφήνουν ένα παγωμένο αεράκι στο πέρασμά τους, μία αυστηρότητα καθώς τα ακούμε και έρχονται συνειρμικά στο μυαλό μας μαύρες σελίδες της ιστορίας.
Πρόκειται σαφέστατα για μία προκατάληψη. Για μία πλαστή εικόνα που παρουσιάζει τα γερμανικά ως κάτι το δύσκολο, το αυστηρό και το βαρετό. Όσοι ασχολούνται με τη συγκεκριμένη γλώσσα είμαι βέβαιη πως θα συμφωνήσουν μαζί μου σχετικά με το ότι όσα προανέφερα ανήκουν σε μύθους. Ας τους καταρρίψουμε λοιπόν!
Απαιτητικοί γραμματικοί και συντακτικοί κανόνες, ασυνήθιστη προφορά και ένα λεξικό να σε συνοδεύει κάθε στιγμή δεν αποτελούν μη πραγματικές καταστάσεις που θα τις αρνηθώ. Εκεί κρύβεται όμως και όλη η ομορφιά αυτού του ταξιδιού στην εκμάθηση μιας γλώσσας. Όταν ξεκινάς από το μηδέν και καταφέρνεις να αγγίξεις το στόχο σου, τότε είναι που θυμάσαι τον κόπο σου να αποστηθίσεις τις προθέσεις και το βάρος του τεράστιου λεξικού πάνω στο γραφείο σου, έχοντας τις πιο γλυκές αναμνήσεις. Αναμνήσεις που αποδεικνύουν πως τελικά άξιζαν όλα, όταν πλέον μπορείς να μιλάς μια σπάνια γλώσσα, που πίσω της κρύβει μία αξιοπερίεργη κουλτούρα.
Ύστερα κατανοείς πως έμαθες τόσα πολλά μέχρι να την κατακτήσεις. Και δεν πρόκειται μονάχα για πτώσεις και ανώμαλα ρήματα αλλά για έναν ολόκληρο πολιτισμό. Παρατήρησες πως όλος ο κόσμος συνδέεται και πως η εκμάθηση μιας γλώσσας προσφέρει ψυχαγωγία και διασκέδαση ταυτόχρονα με τον πιο μοναδικό τρόπο. Όταν ταξίδευες νοερά με αφορμή το μάθημα της ημέρας στο παλάτι της πριγκίπισσας Σίσσυ στην Αυστρία, ακούγοντας τον «Μπλε Δούναβη» του Johann Strauss ή όταν μάθαινες τα πάντα για την Πτώση του γερμανικού τείχους δεν πλούτιζες γνωστικά; Όταν μεθούσες με τη μυρωδιά των Lebkuchen και της Sachertorte σαν έκλεινες τα μάτια σου, δε βίωνες κάτι μοναδικό; Για να μη μιλήσουμε για το απερίγραπτο συναίσθημα όταν διάβαζες μία είδηση, ένα άρθρο ή έβλεπες μία ταινία στα γερμανικά και τα κατανοούσες με ευκολία. Τι πιο όμορφο λοιπόν από αυτό; Όταν βυθιζόσουν στα τσιτάτα του Goethe ή μαγευόσουν σαν αντίκριζες το Neuschwanstein έστω και από φωτογραφία, δεν αισθανόσουν ασφάλεια, μιας και ήξερες πω κάποια μέρα θα φτάσεις εκεί και θα μπορείς να επικοινωνήσεις…;
Σίγουρα, όλα αυτά μπορεί κανείς να τα αποκομίσει μέσω της εκμάθησης μιας οποιασδήποτε γλώσσας. Εστιάζω όμως στα γερμανικά επειδή νιώθω την υποχρέωση να βγάλω το προσωπείο της σκληρότητας από πάνω τους. Να δείξω πως δεν είναι αληθής αυτή η παρεξηγημένη αντίληψη που έχει επικρατήσει. Αντίθετα, είναι ένα μονοπάτι που απαιτεί προφανώς κόπους και θυσίες για να φτάσεις στο τέλος του, έχοντας όμως κερδίσει πολλά. Γνώση, κριτική ικανότητα, διευρυμένους ορίζοντες και πολλά άλλα που αποκομίζει κανείς ανάλογα με την προσωπικότητά του. Το εισιτήριο για αυτή τη διαδρομή βρίσκεται στα χέρια του καθενός. Αρκεί να μην το πάρει ο άνεμος!!!
Νίκη, 17 ετών
