Γεννήθηκε το 1994 στη Λάρισα. Είναι απόφοιτος του τμήματος εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών, της σχολής καλών τεχνών του Α.Π.Θ. Φοίτησε τη περίοδο 2012-2018 στο τρίτο Εργαστήριο Zωγραφικής με διδάσκοντες τους Τσακίρη Γιώργο και Βασιλακάκη Βασίλη. Έλαβε υποτροφία Erasmus και παρακολούθησε μαθήματα στο Πανεπιστήμιο Hochschule für Kunst im socialen, Ottersberg/Germany. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε εικαστικά δρώμενα σε Θεσσαλονίκη και Λάρισα ενώ μόλις επέστρεψε από την υποτροφία που έλαβε στο πρόγραμμα START. Η εικαστική της δουλειά έχει ως βάση το παραστατικό σχέδιο.
Πώς αποφάσισες να συμμετέχεις στο συγκεκριμένο project και ποια ήταν τα κίνητρα σου;
Το συγκεκριμένο project το έμαθα μέσω μιας φίλης μου και αποφάσισα να συμμετέχω διότι το κοινωνικό είναι ένα κομμάτι που με ενδιαφέρει και εφόσον στην πορεία, που πήρα το πτυχίο μου και επέστρεψα στο Μελισσοχώρι, υπήρχαν άνθρωποι που μου ζητούσαν να κάνω κάτι για εκείνους το θεώρησα μια καλή ευκαιρία. Δεν είχα άλλωστε τίποτα να χάσω, μου φαινόταν επίσης, πολύ ενδιαφέρον και έτσι το αποφάσισα, στη χείριστη σκέφτηκα ότι αν δεν περνούσα στην πρώτη φάση του προγράμματος θα ήξερα πως έχω κάνει την προσπάθεια μου και ότι θεωρούσα απαραίτητο και καλύτερο για να προχωρήσει.
Τι πράγματα σου ακριβώς σου είχαν προτείνει να κάνεις;
Ζω προς το παρόν στο χωριό μου το Μελισσοχώρι Λάρισας και είμαι από τους ελάχιστους εικαστικούς της περιοχής. Επειδή με γνωρίζουν οι άνθρωποι εκεί, και εμένα και την οικογένειά μου, μου είχαν ζητήσει να αναλάβω εργαστήρια ζωγραφικής για παιδιά και ενήλικες. Κάπως έτσι, γεννήθηκε η ιδέα που μορφοποίησε το τελικό μου project το Familiart. Αυτή ήταν η ανάγκη, η ζήτηση που υπήρχε και από την πλευρά τους.
Η πρώτη φάση του project περιλάμβανε τη συνεργασία σου στη Γερμανία με ένα κοινωνικοπολιτιστικό ίδρυμα. Πώς διεξαγόταν η επιλογή;
Η πρώτη φάση στην Γερμανία περιλάμβανε την εκπαίδευση στο cultural management και την συνεργασία που ανέφερες. Εμείς ήμασταν 30 υπότροφοι από όλη την Ελλάδα που επιλεχθήκαμε από περίπου 400 άτομα ενώ υπήρχαν αντίστοιχα και 30 διαθέσιμα ιδρύματα που επέλεξαν οι κριτές για την τοποθέτηση του καθενός από εμάς. Αυτό είχε να κάνει κυρίως με το τι παρέχει το κάθε πολιτιστικό κέντρο π.χ για το δικό μου project το κέντρο ήταν κατάλληλο καθώς είχε δραστηριότητες για παιδάκια, οι οποίες ήταν κοντά σε αυτό που το πρότεινα εγώ, π.χ. κάποιος άλλος υπότροφος πήγε σε κάποιο κέντρο που σχετίζεται με περιβαλλοντικά ενδιαφέροντα όπως ανακύκλωση, zerο waste κ.α. κάπως έτσι, διεξαγόταν το matching.
Τι δράσεις διεξήγαγες εκεί συγκεκριμένα ,το project σου είπες είχε το τίτλο Familiart;
Το project μου εκεί είχε τίτλο “Jungbrunnen” όπου στα γερμανικά σημαίνει «Το σιντριβάνι της νεότητας» και τον σκεφτήκαμε μαζί με τους 2 υπεύθυνους, τον Thomas και την Britta. To mini project που εφάρμοσα στη Γερμανία είχε να κάνει με εργαστήρια μιας ημέρας για γονείς και παιδιά πιο χαλαρού τύπου με facepainting, κολλάζ, γλυπτική, μουσική κτλ. Αυτό με το οποίο ενθουσιάστηκα πολύ ήταν ότι κάποιες μητέρες που έλαβαν μέρος στο εργαστήριο εκείνη την ημέρα ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για όλη την διαδικασία και εκείνο που έκαναν ήταν ότι δημιούργησαν μόνες τους ένα δικό τους project και από τότε χρησιμοποιούν το χώρο κάθε Δευτέρα για συναντήσεις γονέων-παιδιών. Αυτό θεωρώ ήταν το μεγαλύτερο κέρδος για μένα γιατί ουσιαστικά βοήθησα στην αξιοποίηση του χώρου και στο να διεξαχθεί κάτι εκεί που θα είναι σημαντικό για εκείνους και θα συνεχιστεί. Ουσιαστικά καλύφθηκε μέσω του project μια ανάγκη που υπάρχει. Οι άνθρωποι οικειοποιήθηκαν την πρότασή μου και την έφεραν στα μέτρα τους με σκοπό να ωφεληθούν από αυτό.
Η συνεργασία σου με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας πως λειτούργησε;
Ήμουν εγώ, οι δυο υπεύθυνοι του κέντρου και κάποια άτομα που δουλεύανε εκεί. Η κύρια δραστηριότητα στο συγκεκριμένο κέντρο ήταν η εκμάθηση γερμανικών σε αλλοδαπούς και πρόσφυγες οπότε υπήρχαν δυο βασικοί δάσκαλοι όπου κάνανε τα μαθήματα γερμανικών. υπήρχαν οι διάφοροι συνεργάτες όπως νεαρές κοπέλες που κάνανε κάποιο είδος πρακτικής (για να το εξηγήσω έτσι) και είχανε αναλάβει κάποια μαθήματα επιλογής σε σχολεία. Ακόμη, υπήρχε ένας εικαστικός που πήγαινε και σε σχολεία και έκανε μαθήματα ζωγραφικής και σχεδίου κάθε Τρίτη και Τετάρτη, τον οποίο βοηθούσα και ένας μουσικός που έκανε μαθήματα κιθάρας ή ακόμη βοηθούσε στην οργάνωση. Από την αρχή ήμουν πολύ τυχερή γιατί με βοήθησαν όλοι στο project, ήμασταν μια ομάδα, χωρίσαμε αρμοδιότητες και δράσεις ανά άτομο, είχαμε συνεχή επικοινωνία και όλοι έβαλαν το χέρι τους για να διεξαχθεί η δράση με επιτυχία και σε αυτό τους ευχαριστώ πραγματικά. Η συνεργασία μου με όλα τα μέλη ήταν άψογη μέχρι και σήμερα έχουμε συχνή επικοινωνία οπότε ήμουν και είμαι πολύ ευχαριστημένη.
Παρόλο που δεν καταφέρατε να περάσετε στην 2η φάση πως πιστεύεις ότι θα μπορούσατε να ανταποκριθείτε σε περίπτωση που είχε συμβεί;
Στη 2η φάση διαλέγεις εσύ το μέρος στο οποίο θα υλοποιήσεις το project, μια περιοχή που θεωρείς εσύ ότι το έχει ανάγκη. Η επιλογή η δική μου ήταν το Μελισσοχώρι επειδή πρώτον υπήρχε ζήτηση γι’ αυτό και δεύτερον είναι ο τόπος μου και σκοπός της υποτροφίας ήταν η ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών. Για να περάσεις στην 2η φάση στην περίοδο που συνεργάζεσαι με το κέντρο πρέπει παράλληλα να να τελειοποιήσεις την ιδέα του project σου διότι στο τέλος της τοποθέτησης σου εκεί πρέπει να παραδώσεις μια αίτηση μέσα στην οποία αναλύεις τα πάντα σχετικά με την ιδέα σου (στόχοι, αντίκτυπο, budget κτλ.). Θέλοντας και μη λοιπόν μπαίνεις σε μια διαδικασία να το οργανώσεις διεξοδικά μέχρι το τελευταίο βήμα, την κάθε λεπτομέρεια. Οπότε, επειδή είμαι και τελειομανής σαν άνθρωπος είχα οργανωθεί πλήρως και πίστευα ότι θα μπορούσα να ανταπεξέλθω καθώς ήξερα επίσης, ότι στην 2η φάση θα είχα στην Ελλάδα την υποστήριξη της ομάδας του Πολιτιστικού Συλλόγου Μελισσοχωρίου που θα με βοηθούσε σε όλη τη διαδικασία, διότι μιλάμε για ανθρώπους με πολύ όρεξη και επιμονή.
Η 2Η φάση τι ακριβώς περιλάμβανε;
Σε περίπτωση που περνούσα στην δεύτερη φάση θα έπρεπε να επιστρέψω στον τόπο μου, να ενημερώσω τους συνεργάτες του project μου (Πολιτιστικός σύλλογος Μελισσοχωρίου, 3ο Εργαστήριο Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης κ.τ.λ.) και να διευθετήσω τα της δημοσιότητας, όπως πχ την δημιουργία μιας ιστοσελίδας διότι όλο αυτό ήταν υπό την ομπρέλα του προγράμματος START. Συγκεκριμένα η σειρά δράσεων ήταν η δημοσιότητα, η επικοινωνία με τους καλλιτέχνες, η διεξαγωγή των εργαστηρίων και η έκθεση όλων των έργων που θα προέκυπταν, στο χώρο του Μελισσοχωρίου. H πρότασή μου, το project “Familiart” δηλαδή περιελάμβανε 8 εργαστήρια εικαστικών τεχνών (ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, φωτογραφίας) για γονείς και παιδιά, τα οποία θα διεξαγόταν για δύο μήνες (Φεβρουάριο-Μάρτιο) στο Μελισσοχώρι ώστε να έρθουμε σε επαφή με τις εικαστικές αυτές τέχνες και κάποιους φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών που θα μας βοηθούσαν στα εργαστήρια. Οι έμμεσοι εμπλεκόμενοι θα ήταν το δημοτικό σχολείο Μελισσοχωρίου, στους μαθητές του οποίου θα γινόταν ένα open call, το Γυμνάσιο και Λύκειο Πλατυκάμπου, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μελισσοχωρίου «Αγιος Δημήτριος», το 3ο Εργαστήριο της Σχολής Καλών Τεχνών και γενικότερα όσοι είχαν την καλή διάθεση να παρέχουν στήριξη στο project.
Πώς νιώθεις συνολικά για την εμπειρία σου στο project, θα άλλαζες κάτι στο πρακτικό μέρος ή και γενικότερα;
Δεν θα άλλαζα σχεδόν τίποτα, πέρασα πάρα πολύ ωραία με τα άτομα εκεί, υπήρχε πολύ στήριξη και ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων χαρήκαμε πραγματικά όλοι. Στο κάτω κάτω είναι μια εμπειρία μοναδική, δεν θα την ξαναβρείς. Αυτό που ίσως να άλλαζα ήταν η εκπαίδευση στην αρχή καθώς οι ώρες ήταν εξαντλητικές αλλά εν τέλει δεν έχει σημασία, ήμασταν όλοι στην ίδια φάση. Στην τοποθέτηση μου στο κέντρο πέρασα πολύ όμορφα παρόλο που ήταν μια μικρή πόλη και δεν είχα τους δικούς μου ανθρώπους, είχα χρόνο για εμένα και κατάλαβα πως παρόλο που δεν πέρασα στην 2η φάση δεν θα τα παρατήσω και θα βρω τρόπο να ολοκληρώσω αυτό το οποίο ξεκίνησα καθώς η προετοιμασία που έγινε ήταν μεγάλη οπότε με την στήριξη των κατάλληλων ατόμων ξέρω ότι θα βρω την άκρη για την υλοποίηση του.
Κατά πόσο θεωρείς ότι έχεις επιτύχει τους προσωπικούς σου αρχικούς στόχους σχετικά με το διαγωνισμό;
Θεωρώ προσωπικά ότι έδωσα το 100% του εαυτού μου, πιστεύω πως δεν θα μπορούσα να τα πάω καλύτερα και αυτό που αποκόμισα, μέσω της όλης εκπαίδευσης και της εμπειρία να δουλεύεις με τόσο διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετική νοοτροπία και σκέψεις, είναι ότι όπου και να βρίσκεσαι, είτε στην Ελλάδα είτε στη Γερμανία κάποιες ανάγκες είναι κοινές. Αυτό που μου άρεσε επίσης, ήταν ότι με το κέντρο μου, βοηθούσα τον δάσκαλο των καλλιτεχνικών να κάνει τα μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής οπότε πήρα μια γεύση για το πως δουλεύουν τα σχολεία εκεί, τι γίνεται με τα μαθήματα επιλογής, την εκπαίδευση σε διάφορα εργαλεία, τι δράσεις διεξάγουν κτλ., συνεπώς το κέρδος ήταν πολύ παραπάνω από αυτό που είχα προβλέψει και σκοπεύω να αξιοποιήσω όλη αυτή την εμπειρία για να βοηθήσω τον τόπο μου, αυτούς τους ανθρώπους που ξέρω, αγαπώ και αισθάνομαι πως είναι χρέος μου.
Πες μας λίγα πράγματα για την εικαστική σου δουλειά; Από που έχεις επηρεαστεί για τη δουλειά σου και με ποιον εικαστικό θα επέλεγες να συνεργαστείς αν είχες τη δυνατότητα στο επόμενο έργο σου;
Κατά βάση ασχολούμαι με την ζωγραφική και το παραστατικό σχέδιο, εμπνέομαι από διάφορους καλλιτέχνες Έλληνες και ξένους που δουλεύουν πάνω στο παραστατικό. Ένας από τους αγαπημένους μου είναι ο Gerhard Richter όπου έχει διάφορες περιόδους στην ζωή του, μια από τις οποίες ήταν η επεξεργασία φωτογραφιών με ένα τύπου θόλωμα. Ένας καλλιτέχνης που θα ήθελα σίγουρα να συνεργαστώ για την επόμενη μου έκθεση θα ήταν ο καθηγητής μου από την Σχολή Καλών Τεχνών ο κύριος Τσακίρης Γιώργος, τον οποίο εκτιμώ πολύ και σαν άνθρωπο και σαν καλλιτέχνη καθώς και με τον κύριο Βασίλη Βασιλακάκη, επίσης καθηγητή μου του οποίου τη δουλειά θαυμάζω αρκετά διότι βρίσκεται κοντά στα δεδομένα τα δικά μου. Σίγουρα όμως υπάρχουν και πολλοί αξιόλογοι συνάδελφοι μου με τους οποίους έχω επικοινωνία και θα ήθελα να συνεργαστώ στη συνέχεια σε ομαδικό πλαίσιο.
Έχεις συμμετάσχει σε εκθέσεις και έχεις λάβει μέρος σε εικαστικά δρώμενα τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στη Λάρισα. Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια;
Σίγουρα αυτό που ανακάλυψα από την λίγη εμπειρία που έχω μέχρι στιγμής στο εκπαιδευτικό σύστημα είναι ότι πέρα από την αγάπη μου για την τέχνη και το ατελιέ που διατηρώ στο σπίτι μου έχω και μια αγάπη στο να διδάξω στα παιδιά, αγαπώ να τους μεταδίδω όσα ξέρω για την τέχνη οπότε τα επαγγελματικά μου σχέδια αφορούν την διδασκαλία τέχνης σε παιδιά που ενδιαφέρονται για αυτό το κομμάτι. Παράλληλα, δεν θα ήθελα να αφήσω την τέχνη και τις εκθέσεις για αυτό και διατηρώ το ατελιέ μου και όποτε έχω χρόνο αφιερώνω ώρες στη δημιουργία έργων με βάση θέματα που με απασχολούν κατά καιρούς . Δεν ξέρω τι θα προκύψει στο μέλλον βέβαια γιατί με ενδιαφέρουν τέτοιου τύπου προγράμματα ανταλλαγής και εκπαίδευσης, σίγουρα πάντως μόλις βρω την κατάλληλη ευκαιρία θα ασχοληθώ ξανά.
(Εργαστήριο-Προετοιμασία για την έκθεση στις βιτρίνες ΟΤΕ)
Πως θα ήθελες να δεις την εξέλιξη των εικαστικών σου έργων;
Στοχεύουμε σε ατομική έκθεση αλλά αυτό θα γίνει στην πορεία, δεν βιάζομαι, χρειάζεται αρκετή προσωπική δουλειά, θέληση να υπάρχει και καλή διάθεση. Θα ήθελα εγκαταστάσεις, έχω σκεφτεί διάφορα μεγάλου μεγέθους έργα όμως προς το παρόν δεν υπάρχει ο κατάλληλος χώρος, χρόνος και το budget. Μόλις έρθει η κατάλληλη στιγμή το συρταράκι «εγκατάσταση» που έχω στο μυαλό μου θα ανοίξει!
Ένα εικαστικό έργο που θα ήθελες να έχεις υλοποιήσει εσύ;
Μια εγκατάσταση…Θαυμάζω τον Anselm Kiefer,ο οποίος έχει δημιουργήσει τεράστιες εγκαταστάσεις καθώς και πίνακες που όταν τους βλέπω λέω «Αυτό θα μπορούσα να το κάνω εγώ» αλλά με πρόλαβε δυστυχώς (γέλια).
(Φωτογραφία από το προσωπικό εργαστήρι της Α. Δαλάκα)
Τι σημαίνει για σένα Πηγή Παιδείας
Πηγή Παιδείας για μένα μπορεί να είναι το οτιδήποτε, την Παιδεία δεν την διδάσκεσαι στο σχολείο, στο σχολείο κάνεις εκπαίδευση. Η καθημερινή ζωή, η συναναστροφή με τους ανθρώπους, ο προσωπικός σου χώρος, η τέχνη, ο πολιτισμός όλα είναι Παιδεία. Μα κυρίως η Παιδεία είναι σαν μια τεράστια αναποδογυρισμένη ομπρέλα, που μαζεύει τις σταγόνες τις βροχής.
Θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε πολύ Αλεξάνδρα για αυτή την τόσο αληθινή συνέντευξη που μας παραχώρησες στο «Πηγή Παιδείας» και εγώ προσωπικά για το χρόνο σου και την προθυμία σου. Σου ευχόμαστε ολόψυχα κάθε προσωπική και επαγγελματική επιτυχία, να συνεχίσεις να βάζεις το δικό σου “λιθαράκι” στο εικαστικό και εκπαιδευτικό περιβόλι και αναμένουμε να αποκαλύψεις σύντομα το δικό σου συρταράκι και να βοηθήσεις τόσο την περιοχή σου όσο και συνολικότερα.
Το START είναι ένα πρόγραμμα του Robert Bosch Stiftung, που υλοποιείται σε συνεργασία με το Goethe Institut Θεσσαλονίκης και τη Γερμανική Ένωση Κοινωνικοπολιτιστικών Κέντρων,υποστηριζόμενη απο το κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Λάτση (John S. Latsis Public Benefit Foundation) και το ίδρυμα Μποδοσάκη (Bodossaki Foundation).
