Είναι γεγονός, πως η εφηβεία αποτελεί την πιο ωραία και ταυτόχρονα μία από τις πιο δύσκολες περιόδους στη ζωή του ανθρώπου. Η ηλικία που σώμα και πνεύμα ωριμάζουν, αλλαγές συντελούνται εξωτερικά και εσωτερικά, καθώς επίσης και το άτομο κάνει την τελευταία του στάση στο σταθμό της μάθησης μέσα στο σχολείο. Αυτή, λοιπόν, είναι η ηλικία που ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με την ίδια τη φύση και την ψυχολογία. Προσπαθεί να καταλάβει ποιος είναι, πού πηγαίνει και πώς θα μπορέσει να αφήσει, θέλοντας και μη, την παιδική ζωή του, περνώντας στην ενήλικη. Και όλα αυτά συντελούνται σε μία κατάσταση, όπου οι ψυχολογικές μεταπτώσεις, τα προβλήματα και τα ανάμεικτα συναισθήματα κυριαρχούν.
Πρωταρχικό θέμα που απασχολεί τον έφηβο είναι η εμφάνισή του. Ο λεγόμενος αγώνας για ένα σωστό προφίλ, ένα αποδεκτό από όλους φαίνεσθαι και η ανάγκη για την ένταξη στις παρέες των συνομηλίκων γίνονται ο αυτοσκοπός ενός εφήβου. Η δική του προσωπικότητα υπακούει σε άγραφους νόμους, άλλες φορές οι επιθυμίες του καταπατώνται πλήρως και ο εκφοβισμός μετατρέπει την πιο ωραία ηλικία της ζωής του σε εφιάλτη. Ο ίδιος ο έφηβος θυσιάζεται στο βωμό της μαζοποίησης και της ανάγκης για αυτοπροβολή.
Το σχολείο, ακόμη, μπορεί να διαδραματίσει πρωτίστης σημασίας ρόλο για έναν έφηβο , ανάλογα με τις εκάστοτε περιπτώσεις. Ορισμένοι αγωνίζονται για τις καλύτερες επιδόσεις τους, ενώ γίνονται πιόνια στο ψυχοφθόρο και ανωφελές παιχνίδι της βαθμοθηρίας. Κάποιοι άλλοι ανυπομονούν να απολαύσουν την κάθε τους μέρα σε αυτή τη μικρή, μα τόσο αντιπροσωπευτική κοινωνία, προσπαθώντας να συνδυάσουν τόσο τη διασκέδαση όσο και την απόκτηση σημαντικών γνώσεων και εφοδίων για το μέλλον. Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που ξυπνούν κάθε πρωί έτοιμοι να ασκήσουν και να επιβάλουν τη δική τους εξουσία, τα δικά τους όρια σε συμμαθητές τους, ενώ κάποιοι άλλοι θέλουν να απαλλαγούν από το δυσβάσταχτο βάρος τόσο του υπερφορτωμένου σχολικού προγράμματος όσο και της περιθωριοποίησής τους από το σύνολο.
Δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο σημαντικό ρόλο της οικογένειας (The last but not least). Τo χάσμα γενεών μεταξύ γονέων και παιδιών κατά την περίοδο της εφηβείας κλιμακώνεται. Τα παιδιά αναζητούν κατανόηση, δίοδο επικοινωνίας και το μόνο που ουσιαστικά θέλουν από τους γονείς είναι συζήτηση. Πώς θα εκφράσουν τα συναισθήματά τους, πώς αλλιώς θα καταλήξουν στο τι είναι πρέπον και τι όχι και με ποιον τρόπο θα κατανοήσουν πως αυτά που νιώθουν, όπως το άγχος και η αβεβαιότητα για το μέλλον, ο έρωτας ή και η απογοήτευση από την ίδια τη ζωή είναι απόλυτα φυσιολογικά και απασχόλησαν τον άνθρωπο ανά γενιές. Οι γονείς από την πλευρά τους ενδιαφέρονται για το μέλλον του εφήβου, την επαγγελματική του αποκατάσταση και την επίδοσή του στο σχολείο, δίχως να αντιλαμβάνονται πως πρόκειται για ανθρώπους σε μια ηλικία που το συναίσθημα καθορίζει τις πράξεις τους, η σκέψη τους δεν υπακούει σε νόμους και η διάθεσή τους αλλάζει πολλές φορές ανά λεπτό.
Με βεβαιότητα θα μπορούσαν να γραφτούν σελίδες ολόκληρες για την εφηβική ηλικία και τα εμπόδια που καλείται να αντιμετωπίσει ο έφηβος. Η επιλογή επαγγέλματος, η απόκτηση προσόντων για την αγορά εργασίας καθώς επίσης και η προσπάθειά του να τιθασεύσει το μυαλό του και τα παρορμητικά του αισθήματα αποτελούν λίγα μόνο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα. Παρ’ όλα αυτά δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τη μοναδικότητα αυτής της ηλικίας. Τα ωραιότερα συναισθήματα, οι πιο αλησμόνητες αναμνήσεις και η συμμετοχή σε ένα παιχνίδι ανέμελο, τρελό και ταυτόχρονα αθώο καθιστούν την εφηβεία ένα ρόδινο μονοπάτι , πάνω στο οποίο κάθε άνθρωπος πρέπει να βαδίσει. Γιατί είναι πολύ σημαντικό να δημιουργούμε αναμνήσεις που θα μας συνοδεύουν σε όλη μας την πορεία, εκεί που τα εμπόδια θα είναι σε δύσβατο δρόμο και όχι στον «εύκολο» δρόμο της εφηβείας.
Ας ξεπεράσουμε λοιπόν αυτά τα εμπόδια και ας απολαύσουμε τη διαδρομή. Γιατί δυστυχώς αυτό το ταξίδι θα φτάσει γρήγορα στο τέλος του ….και αυτή η μοναδική ηλικία δεν ξαναγυρνά… Σημαδεύει τον άνθρωπο, το νου και τη σκέψη, που δεν έχουν περιορισμούς!!!!! Είναι εκεί για να ονειρευτεί, να αντιδράσει, να αμφισβητήσει και στο τέλος να καταλήξει σε έναν προορισμό.. Αυτό σημαίνει ΕΦΗΒΕΙΑ. Ας ακολουθήσουμε τις δικές της εντολές, λοιπόν, και ας μην αφήσουμε κανένα παράγοντα να την επηρεάσει.
Νίκη, 16 ετών
