H Δέσποινα Μοίρου είναι μια Ελληνίδα ηθοποιός-Stand Up Comedian, η οποία διαπρέπει στο εξωτερικό και δη στο Hollywood. Έχει βραβευθεί ουκ ολίγες φορές, για τη δουλεία της. Έχει κάνει γνωριμίες και φιλίες με αστέρες του θεάματος που πολλοί θα “ζήλευαν”. Η καριέρα της γνωρίζει την επιτυχία, από την πρώτη στιγμή, που πάτησε πόδι της στην Αμερική.
Έχει συνεργαστεί με κορυφαία ονόματα, όπως ο Τζον Κλιζ, η Κατρίν Ντενέβ, η Φέι Ντάναγουεϊ, ενώ μόνο μέσα στο 2020 εργάστηκε για περισσότερες από 7 ταινίες του κινηματογράφου.
Η κυρία Δέσποινα Μοίρου μας έκανε την τιμή, να παραχωρήσει στην Πηγή Παιδείας, μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Μας μιλά για την απόφαση να φύγει στο εξωτερικό, την πορεία προς την επιτυχία, τις γνωριμίες, τα σχέδια και τα μελλοντικά της βήματα. Απαντά στο αν μετάνιωσε που άφησε την Ελλάδα. Αν σκέφτεται να γυρίσει…και πολλά πολλά άλλα.
Την ευχαριστούμε θερμά, για την όμορφη συζήτηση!
Ποια ήτανε τα όνειρα σας και οι σκέψεις σας, όταν κάνατε την πρώτη σας εμφάνιση ως ηθοποιός στο «Άκρως Οικογενειακών»;
Στην πρώτη μου εμφάνιση στο «Άκρως Οικογενειακών, ένιωθα τυχερή που με διάλεξε ο Γιάννης Μπέζος, για το ρόλο της Αριστέας. Είχα την τιμή να παίξω δίπλα σε έναν τεράστιο ηθοποιό και να μάθω πράγματα. Μου άρεσε που αναγνώρισε το ταλέντο μου στην κωμωδία, και μου έδωσε ένα κόντρα ρόλο.
Την ίδια στιγμή ο Σπύρος Ευαγγελάτος, μου έδωσε το ρόλο της Παναγίας και μιας βυζαντινής αρχόντισσας, στο έργο του Καζαντζάκη «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος». Ήτανε η πρώτη μου θεατρική παράσταση, με τη λυρική σκηνή, και είναι σημείο αναφοράς για μένα.
Ξεκίνησα λοιπόν την καριέρα μου, πολύ χαρούμενη και ευτυχισμένη. Δίπλα σε καταξιωμένους καλλιτέχνες. Πάντα βέβαια, κρατώντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου, το ενδεχόμενο του συγγραφέα. Έχοντας πάρει ήδη δύο λογοτεχνικά βραβεία σε ηλικία 13 και 14 ετών.
Ενώ η καριέρα σας βρισκότανε στο πικ της, στην Ελλάδα, αποφασίσατε να “μηδενίσετε” και να αρχίσετε πάλι από την αρχή, στην Αμερική. Υπήρξαν στιγμές, που είπατε: «Τα παρατάω. Γυρνάω πίσω!»; Στιγμές, που απογοητευτήκατε και δε βρίσκατε τον λόγο να συνεχίσετε στο εξωτερικό;
Την ώρα που η καριέρα μου βρισκότανε στο πικ της, ήρθαν στην Ελλάδα Καναδοί παραγωγοί, για μία κωμωδία. Μου έδωσαν τον βασικό ρόλο, και έτσι ξεκίνησα να ταξιδεύω σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Από κει και έπειτα δεχόμουνα συνέχεια προτάσεις για νέες ακροάσεις. Νέες ταινίες και έπαιρνα συνέχεια νέους ρόλους.
Την ίδια στιγμή ξέσπασε η κρίση στην Ελλάδα. Κόβανε σειρές όπως παραδείγματος χάριν το «Έρωτας με επιδοτήση ΟΓΑ», που ήταν το τελευταίο μου. Ξεκίνησα μία καριέρα στην Αμερική με πολλές επιτυχίες και σπουδές, που δεν θα είχα την ευκαιρία να της κάνω, εάν έμενα στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχει κάτι στο εξωτερικό, που να σε κάνει να θέλεις να γυρίσεις πίσω. Τουναντίον. Επειδή αναγνωρίζουν το ταλέντο και σε επιβραβεύουν πράγμα, που δε γίνεται στην Ελλάδα πάντα, μου συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Έλεγα:«Θεέ μου γιατί δε τα παράτησα, να φύγω Αμερική πιο νωρίς;». Βέβαια ποτέ δεν είναι αργά και ευτυχώς είχα την μεγάλη τύχη να φύγω.
Η επιτυχία για σας ήρθε εύκολα; Ή χρειάστηκαν θυσίες και κόπος;
Η επιτυχία ήρθε για μένα γλυκά στην Ελλάδα. Aν σκεφτείς, ότι μόλις ξεκίνησα να πηγαίνω σε δραματική σχολή, πρωτοέπαιξα την ίδια χρονιά. Αλλά και στο εξωτερικό επίσης. Μέσω ταινίας, όπου και με είδαν οι παραγωγοί, συνέχιζα να παίζω σε ταινίες χωρίς σταματημό. Έως και τώρα που μιλάμε. Όμως το “εύκολα” είναι μία λέξη που δεν πάει μαζί με τη λέξη “επιτυχία”. Εννοώ ότι έχω κάνει πολλές σπουδές, πολλές παραστάσεις, πολλές ασκήσεις σε προσωπικό επίπεδο με δάσκαλους υποκριτικής, και εργάστηκα τόσο πολύ πάνω στο ταλέντο μου. Οπότε θα έλεγα ότι ήμουνα έτοιμη και προπονημένη για όλο αυτό που μου συνέβη.
Θυσία είναι το ότι δεν έχω πια πολύ χρόνο στην προσωπική μου ζωή. Ακριβώς γιατί αφιερώνω πολύ χρόνο για να προοδεύω. Για να αναπτύσσω συνέχεια τις δεξιότητες μου ως ηθοποιός.
Μεγάλο ρόλο παίζει και η τύχη. Και νιώθω πολύ τυχερή. Ακόμα και με το σκηνοθέτη, που μου έδωσε το ρόλο της Ελίζαμπεθ Τέιλορ, βλέποντας με πέρυσι στο Λονδίνο. Έπαιξε ρόλο ο παράγοντας τύχη. Την είχα μιμηθεί 200 φορές, σε μεγάλα club στο Λος Άντζελες. Δύο χρόνια μετά την πρώτη μου μίμηση της Ελίζαμπεθ Τέιλορ, “έτυχε” κάποιος στο Λονδίνο να μου ζητήσει να την μιμηθώ και έτσι να πάρω τον ρόλο.
Ήταν όμως αποτέλεσμα προϋπάρχουσας εργασίας στο ρόλο αυτό. Εννοώ και πάλι, ότι η επιτυχία μου ήρθε μέσω της αδιάκοπης συνεχούς προετοιμασίας μου.
Έχετε συνεργαστεί με εξαίρετους ηθοποιούς όπως ο John Gleese και η Chaterine Deneuve. Έχετε λάβει βραβεία όπως αυτά, της καλύτερης κωμικής ηθοποιού και αγαπημένης κωμικής ηθοποιού. Υπήρξε περίοδος, που είπατε: «Τα κατάφερα! Έπιασα τους στόχους μου! Είμαι επιτυχημένη»;
Ναι έχω συνεργαστεί με τον Τζον Κλιζ, την Κατρίν Ντενέβ, τη Φέι Ντάναγουεϊ (φέτος). Τη Ντάριλ Χάνα, τον Μάικλ Μάντσεν, την Λάινι Καζαν και πολλούς πολλούς άλλους. Και ναι έχω επιβραβευτεί, γιατί η Αμερική επιβραβεύει όποιους αξίζουν. Όπως κι άλλες χώρες της Ευρώπης. Πρόσφατα πήρα ένα βραβείο από την Σουηδία, και μόλις πριν λίγες μέρες με ενημέρωσαν, ότι ταινία μας είναι υποψήφια για βραβείο καλύτερης κωμωδίας το 2021, στη Μάλτα και στην Ιταλία. Στην Ελλάδα θα με αναγνωρίσουν…μετά θάνατον χαχαχα.
Η περίοδος που είπα ότι «τα κατάφερα ναι» υπήρξε, αλλά το λέω με μετριοφροσύνη. Το λέω πολύ σεμνά. Ήταν όταν οι Pink Floyd, με κάλεσαν να συνεργαστώ μαζί τους πέρσι, όλη τη χρονιά. Ανοίγοντας συναυλίες τους. Εκεί γνώρισα μέχρι και τους The Doors. Τον κιθαρίστα Ρόμπι Κρίγκερ, τον ντραμίστα Τζων Ντένσμορ, τον Όζι και άλλους. Ναι εκεί είπα, ότι για να με αναγνωρίζουν αυτού του επιπέδου οι άνθρωποι, έχω πετύχει.
Το ένιωσα και από τις συμμετοχές μου σε κάποιες σειρές του HBO με τον Πολ Χάγκις. Έχει γράψει και έχει πάρει Όσκαρ για το «Million Dollar Βaby». Το ένιωσα επίσης και μετά τη τελευταία μου συμμετοχή στο Netflix στο «On my block». Είναι τιμή και χαρά μου, να παίζω σε τόσο μεγάλες παραγωγές, με τόσο επιτυχημένους σκηνοθέτες. Εδώ φαντάσου, με σκηνοθέτησε ο Tommy Μaddox. Ο οποίος είναι και διευθυντής φωτογραφίας του Spike Lee!
Όταν λοιπόν, έχεις ένα κοινό πολλών εκατομμυρίων στην τηλεόραση, τότε λες ναι πέτυχα. Το ίδιο ακριβώς ένιωσα, όταν έπαιξα στα μεγαλύτερα κομεντί κλάμπ, όπου έχουν ξεκινήσει τις καριέρες τους τεράστιοι κωμικοί. Παραδείγματος χάριν ο Τζιμ Κάρεϊ και ο Έντι Μέρφι.
Η πορεία σας ως Stand Up Comedian, είναι ομολογουμένως, άκρως επιτυχημένη. Αυτό μαρτυρούν και τα δυο βραβεία που αναφέραμε νωρίτερα. Πιστεύετε πως αν ακολουθούσατε το ίδιο μονοπάτι, αλλά μένατε στην Ελλάδα, θα είχατε την ίδια εκπληκτική πορεία; Ή το ελληνικό κοινό διαφέρει από το Αμερικανικό;
Μα στην Ελλάδα, όταν κάναμε stand up πριν κάποια χρόνια, δεν καταλάβαινε το κοινό τι κάναμε. Άρα, πως θα μπορούσα να έχω την ίδια εκπληκτική πορεία;
Αυτό είναι αδύνατον. Καταρχάς, το αμερικανικό κοινό αποτελείται από 50 πολιτείες, εκατομμυρίων κατοίκων. Από την άλλη η Ελλάδα είναι μια χώρα με 10 εκατομμύρια πληθυσμό. Δεν μπορώ να συγκρίνω την Ελλάδα με την Αμερική.
Έπειτα, στην Αμερική από τη δεκαετία του ‘60, που ξεκινούσε σιγά σιγά το Stand up, γινότανε πανικός στα Comedy Clubs! Ξεκίνησαν πολλοί κωμικοί τις καριέρες τους, από το Stand Up Comedy.
Δυστυχώς, θα ξανά πω αυτό που ανέφερα και πιο πάνω. Ευτυχώς που έφυγα, γιατί εκεί κατάφερα να κάνω καριέρα. Πλέον κάνω show σε πολλές πολιτείες της Αμερικής. Οι φορές που παίζω και τα κλαμπ που παίζω στη Νέα Υόρκη, στο Λος Άντζελες, Σικάγο, Τέξας, Λας Βέγκας. Μέχρι και Χαβάη έχω πάει. Δεν συγκρίνονται, με ένα κλαμπ στην Ελλάδα.
Παρ’ όλα αυτά, είναι πολύ δυσκολότερο. Σε κάθε πολιτεία αλλάζει το χιούμορ. Στην Ελλάδα ένα αστείο, που θα πεις στην Αθήνα ισχύει και για τη Θεσσαλονίκη. Εκεί δεν ισχύει αυτό. Άλλο χιούμορ έχουν στο Λος Άντζελες, άλλο χιούμορ στη Νέα Υόρκη. Και επειδή γράφουμε εμείς τα κείμενα μας, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχεις και guts σαν συγγραφέας, να γράφεις μονολόγους, ανάλογα με το χιούμορ κάθε πολιτείας.
Ποια ήτανε μέχρι στιγμής, η κορυφαία στιγμή της καριέρας σας; Αλλά και ποια ήτανε η πιο “στενάχωρη” ή δύσκολη;
Κορυφαία βάζω την συνεργασία μου με τους Pink Floyd. Όσον αφορά το σινεμά, την φετινή μου βρετανική ταινία. Όπου υποδύομαι την Ελίζαμπεθ Τείλορ και την νέα ταινία μου, για τη Σοφία Λόρεν. Δύο ρόλοι, που όλοι ονειρεύονται στο σινεμά.
Στην Ελλάδα, δεν πούλησα τις αξίες μου και τον εαυτό μου, ώστε να ενταχθώ σε κάποια κλίκα για να δουλεύω. Και έτσι, δε δούλεψα τόσο πολύ, όσο θα μου άξιζε. Θεωρούσα άδικο που δεν είχαν καταλάβει το ταλέντο μου, αλλά και που δε μου δίναν την δυνατότητα να το δείξω. Γιατί ήμουν εκτός κυκλωμάτων.
Ευγνωμονώ την Αμερική που με αναγνώρισε. Η Ελλάδα στα μάτια μου φαντάζει σαν ένα μακρινό παρελθόν. Εντυπωσιάζομαι όμως, που χρησιμοποιείτε συνέχεια την λέξη «δύσκολο», «στενάχωρο» κτλ. Αυτό είναι κομμάτι της ελληνικής νοοτροπίας. Γιατί σας έχουν μάθει, ότι όλα γίνονται με στεναχώρια και με δυσκολία. Στην Αμερική δεν υπάρχει αυτό. Δεν υφίσταται αυτό! Έχεις ταλέντο; Εργάζεσαι πολύ ; Επιβραβεύεσαι! Απλά πράγματα. Δικαιοσύνη .
Πείτε μας δύο λόγια, για την ενσάρκωση της Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Τι γεύση σας άφησε; Ποιες ήτανε οι δυσκολίες; Τι αποκομίσατε; Γενικότερα, μιλήστε μας για αυτή τη μοναδική εμπειρία.
Είναι σταθμός στην καριέρα μου, που υποδύομαι την σπουδαία Ελίζαμπεθ Τέιλορ, στο σινεμά. Αισθάνομαι πολύ περήφανη, που μου εμπιστεύτηκαν τέτοιο σπουδαίο ρόλο. Αρκετές φορές την έχω μιμηθεί, σε Comedy Clubs στο Χόλιγουντ.
Τον Δεκέμβριο του 2019, ο γνωστός σκηνοθέτης Πολ Ουίφεν, με συνάντησε σε Comedy Club του Λονδίνου, όπου έκανα Stand Up υποδυόμενη τον Όζι Όσμπορν. Ενθουσιασμένος από τo show μου, με ρώτησε ποιους άλλους χαρακτήρες μιμούμαι. Μου είπε, ότι έκανε κάστινγκ για μία ταινία, και έψαχνε την ιδανική ηθοποιό να υποδυθεί την Tέιλορ.
Μόλις μου το ανακοίνωσε, του απάντησα αμέσως με τη φωνή της Liz, γελούσα και συμπεριφερόμουν όπως εκείνη. Μου έστειλε το σενάριο και ξεκίνησα κατευθείαν προετοιμασία χωρίς κάστινγκ.
H Casting Director, Suzanne Kendall μου είπε ότι ήμουν έτοιμη. Ο σκηνοθέτης, είπε ότι το κάστινγκ το πέρασα ήδη στο Comedy Club. Μου τόνισε, ότι έμεινε άναυδος με τον τρόπο που μπήκα στο ρόλο της Liz, ακόμη και με μέικ-απ… Όζι!
Τα γυρίσματα γίνανε σε Αθήνα και Ύδρα. Θέλαμε να πάμε Ιταλία, όμως λόγω του ιού ήταν αδύνατον. Η ταινία είναι βιογραφική και αφορά τον μεγάλο έρωτα της Τέιλορ και του Μπάρτον. Την αρχή της θυελλώδους σχέσης, έως και το τέλος.
Έτσι στα πρώτα μου γυρίσματα εμφανίστηκα υποδυόμενη την Liz, όπου με τη σειρά της, υποδύεται την Κλεοπάτρα. Μιας και στα γυρίσματα της θρυλικής ταινίας, γνωρίστηκε με το Ρίτσαρντ Μπάρτον.
Έκανα μεγάλη προετοιμασία, διαβάζοντας βιογραφίες, βλέποντας συνεντεύξεις τους κτλ. Για μένα δεν υπάρχει δυσκολία. Υπάρχει πρόκληση. Πόσο μάλλον, όταν καλείσαι να ερμηνεύσεις τέτοιους θηριώδεις ρόλους. Προκάλεσα και απαίτησα από τον εαυτό μου, να είμαι και να συμπεριφέρομαι-στην ταινία-όπως ακριβώς η Τέιλορ. Όπως ήταν ακριβώς, τόσο στη ζωή, όσο και στη δουλειά της.
Αποκόμισα «μαθήματα», από τον δυναμισμό του χαρακτήρα της. Σαν προσωπικότητα αφέθηκε στα πάθη της. Έζησε την ζωή της απόλυτα. Στο ίδιο στυλ είμαι και εγώ. Δεν είμαι χαμηλών τόνων. Ζω την κάθε μου στιγμή. Γι’ αυτό και δεν μ’ αρέσουν οι χλιαρές καταστάσεις. Οι χλιαροί άνθρωποι.
Η ταινία θα παρουσιαστεί στο Φεστιβάλ των Καννών, Βερολίνου, Βενετίας και μέσα στο 2021, θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Ο επαναπατρισμός είναι στα μελλοντικά σας σχέδια; Έχετε φανταστεί να γυρνάτε στην Ελλάδα και να δουλεύτε εδώ, μπροστά ή πίσω από τις κάμερες;
Το 2019 έλαβα την αμερικανική υπηκοότητα μου και με τίποτα δεν έχω φανταστεί να γυρίσω στην Ελλάδα. Γυρίζω επιλεκτικά για γυρίσματα ξένων ταινιών. Πρόπερσι έκανα μία καναδέζική κωμωδία «The light touch». Φέτος την ταινία της Ελίζαμπεθ Tέιλορ «Affairs on Capri», και την ταινία της Σοφίας Λόρεν «So long Martian», στην Ύδρα. Δε μου προσφέρει τις ίδιες δυνατότητες η Ελλάδα με την την Αμερική.
Θα’θελα να σκηνοθετήσω μία ταινία στην Ελλάδα κάποια στιγμή. Όταν προλάβω. Ζω πολύ υπέροχες στιγμές έξω για να τις εγκαταλείψω και να έρθω πίσω.
Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σας στόχοι; Τα σχέδια ή τα όνειρα σας αν θέλετε!
«Ζω μέσα στα όνειρά μου. Κι άλλοι άνθρωποι ζουν μέσα σε όνειρα, μόνο που δεν είναι τα δικά τους» έλεγε ο Έρμαν Έσσε! Έχω έτοιμες επτά ταινίες για το 2021, που δε βγήκαν στις αίθουσες, λόγω του κορονοϊού. Συν τις δύο με την Λόρεν και την Tείλορ, όλες μαζί εννιά ταινίες.
Tο δραμα «American Conection» με τη Φεί Ντάναγουεϊ. Το επίσης δράμα, «Cleightchaltug». Την κωμική ταινία, «The light touch», τη κωμωδία «Tango Shallom» με τη Λάινι Καζαν.
Το δράμα «Japanese Brotch» με Γιαπωνέζους ηθοποιούς και τον John Musto-ενδυματολογο της Μαντόνα. Τη δραματική ταινία, «Still here» και το Βρετανικό Τηλεοπτικό Σόου «Stand Up Sketch show».
Το 2021 ξεκινάω γύρισμα στο Τέξας για το γουέστερν «Damn Er», και το δράμα «Keanu Message» στο Χόλιγουντ. Τέλος το «The Theory of the beauty».
Ετοιμάζω ένα ημερολόγιο για το 2021, με Αμερικανούς stars. Από το Μάη του 2020, έγινα διευθύντρια θεάτρου στην UNESCO σε 35 χώρες. Οπότε μόλις εξαλειφθεί ο ιός, θα ταξιδέψω πολύ και σε διάφορα κράτη, για την οργάνωση θεατρικών παραστάσεων.
Έχω γράψει δύο βιβλία. Ένα αστρονομίας και ένα μυθιστόρημα, που θα τα εκδώσω αυτό το χρόνο.
Συνεχίζω τις σπουδές μου στην αστρονομία, καθώς πήρα υποτροφία στο SETI για την μελέτη της εξωγήινης νοημοσύνης και τη ζωή στον Mars.
Ονειρεύομαι να τελειώσει αυτό το χαζό «Matrix» του ιού, γιατί μου έχει λείψει η επικοινωνία με το κοινό, και θέλω να κάνω live Stand Up Comedy στα κλαμπ της Αμερικής.
Κυρία Μοίρου, τι σημαίνει για εσάς Πηγή Παιδείας;
«Πηγή παιδείας» σημαίνει πρώτα από όλα, σεβασμό στον πολιτισμό μας. Ο οποίος, είναι μοναδικός στον πλανήτη. Σημαίνει αξιοποίηση αρετών, σπουδαίων αρετών όπως: νοημοσύνη, λογική και άλλες .
Σημαίνει σεβασμός προς εαυτόν, αγάπη για το βελτίον, αγάπη προς τη ζωή και αγάπη για τον εαυτό μας. Όταν το ανθρώπινο ον βρίσκεται σε όλα αυτά μαζί. Όταν παιδεύει-εκπαιδεύει τον εαυτό του.
Ευχαριστούμε για ακόμη μια φορά την πασίγνωστη ηθοποιό Δέσποινα Μοίρου, για τον χρόνο που μας αφιέρωσε. Η ομάδα της Πηγής Παιδείας της εύχεται κάθε επιτυχία.
