ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Αναζητώντας έναν εναλλακτικό τρόπο εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης των νηπίων, ο γονιός και κάτοικος της Θεσσαλονίκης θα ανακαλύψει λίγο πιο έξω από την πόλη, στον Τρίλοφο, ένα σχολείο διαφορετικό. Ένα σχολείο να ξεπροβάλει μέσα από μία καταπράσινη έκταση 4 στρεμμάτων, περιτριγυρισμένο από φύση. Το Σχολείο της Φύσης, όπως ονομάστηκε, είναι το αποτέλεσμα μιας ιδέας και ένας οράματος για μια εκπαίδευση περισσότερο ελεύθερη και βιωματική.
Το Σχολείο της Φύσης δεν είναι απλός ένας ακόμη παιδικός σταθμός. Είναι ένας τρόπος να σπουδάσεις, να μάθεις και να διδαχθείς από την μητέρα όλων, τη φύση. Τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να παίξουν με το χώμα και τη λάσπη, να φυτέψουν στον κήπο και να γευτούν τους καρπούς της γης, να ταΐσουν και να φροντίσουν τα ζώα της φάρμας, να κάνουν πικ-νικ κάτω από τα δέντρα. Το Σχολείο της Φύσης, με άλλα λόγια, προσφέρει στους μικρούς του φίλους εμπειρίες μοναδικές. Αυτές οι εμπειρίες είναι ικανές να σταθούν εφαλτήριο για έναν τρόπο εκπαίδευσης που μπορεί να γίνει και τρόπος ζωής.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ:
Σύμφωνα με την κοσμοθεωρία λοιπόν του Σχολειού της Φύσης, το σχολείο κύριο στόχο έχει να εκπαιδεύσει τον άνθρωπο για τη ζωή. Κύριο μέλημα όσων ασχολούνται με την εκπαίδευση πρέπει να είναι η παροχή όλων εκείνων των εργαλείων που είναι απαραίτητα για να πετύχουν τα παιδιά στη μετέπειτα ζωή τους.
Και όταν λένε «να πετύχουν», σαφώς δεν πρέπει να συγχέεται το νόημα της φράσης με αυτές που πολλές φορές ακούμε σε σπίτια και συναντήσεις γονέων, «να πάρουν πολλά/ καλά πτυχία», «να είναι πρώτοι».
Tο Σχολείο της Φύσης επιζητά να προάγει μια εκπαίδευση που θα βοηθά τον άνθρωπο να ανακαλύψει τις ανάγκες του και θα του δώσει τα απαιτούμενα προσόντα για να τις καλύψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Μια εκπαίδευση που θα βοηθήσει τον άνθρωπο να γνωρίσει και να έρθει σε επαφή με τον εαυτό του και το περιβάλλον του. Μια εκπαίδευση που δε θα στοχεύει στην πρωτιά, η επιδίωξη της οποίας συνήθως οδηγεί σε απομόνωση του ατόμου, εμμονή με την αριστεία, τελειομανία, άγχος, κατάθλιψη.
Η ΓΝΏΣΗ ΕΊΝΑΙ ΜΈΣΑ ΜΑΣ
Η δημιουργός του Σχολειού της Φύσης υποστηρίζει πως η γνώση είναι μέσα μας. Η ίδια η Ελισάβετ Γεωργιάδου μάλιστα στις ομιλίες της αναφέρεται συχνά στον Κώστα Φωτεινό, ιδρυτή του Καφέ Σχολειού, και ενστερνίζεται την Παιδεία του Βάθους.
Δυο σημαντικές πλευρές των θεωριών που μοιράζονται Καφέ Σχολειό και Σχολειό της Φύσης είναι πως ο άνθρωπος «κουβαλά τη γνώση και τη σοφία στην κυτταρική του μνήμη», πως γεννήθηκες για να είναι ο ίδιος δημιουργός, και ακόμα πως «όλοι είμαστε ένα, ενωμένοι και συνδεδεμένοι».
Αναλυτικότερα, εξαίρεται η ανάγκη να τονίζεται στο παιδί πως «μπορεί» και να μην του προκαλείται φόβος αποτυχίας και ανικανότητας όπως πολύ συχνά γίνεται από τους γονείς.
Τονίζεται η ανάγκη για δράση, για ανακάλυψη του εαυτού τους και του περιβάλλοντος, πράγμα που τα γεμίζει αυτοπεποίθηση και ικανοποίηση για όσα καταφέρνουν. Ακόμα, η ανάγκη για ομαδικότητα και συνεργασία, αντίθετα με το σύνηθες «μην το πεις στους άλλους, μη μοιραστείς, να είσαι εσύ ο πρώτος, ο μόνος που το ξέρει».
ΔΡΑΣΕΙΣ:
Το Σχολειό της Φύσης λοιπόν, κάνοντας πράξη τις θεωρίες αυτές προσφέρει στα παιδιά τη χαρά της παρατήρησης, του μοιράσματος, της συνεργασίας και της αλληλοβοήθειας, μέσα από τις εκδρομές που διοργανώνει κάθε εβδομάδα, χωρίς γονείς, όπου τα παιδιά καλούνται να παρατηρήσουν το περιβάλλον τους, να σκεφτούν χίλιους δυο τρόπους για να επιλύσουν καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν εκεί, και να ζητήσουν βοήθεια αν χρειαστεί. Και οι δάσκαλοί τους είναι πολύ περήφανοι γι’αυτά!
ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ:
Τέλος, αξίζει να αναφερθούμε στις δεξιότητες που, σύμφωνα με τους εμπνευστές του Σχολειού της Φύσης, πρέπει να αναπτύξει ο μικρός άνθρωπος για να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες της καθημερινότητας και για να είναι ευτυχισμένος και στη μετέπειτα ζωή του.
Πρώτη και κύρια είναι η δεξιότητα της παρατήρησης, να μπορεί δηλαδή να αντιλαμβάνεται ό,τι γίνεται γύρω του και να το καταγράφει στο μυαλό του για μελλοντική χρήση.
Δεύτερη πολύ σημαντική δεξιότητα είναι η ερμηνεία της παρατήρησης. Ερμηνεύω την παρατήρηση σημαίνει παράγω καινούρια γνώση. Και αυτό είναι ένα κομβικό στοιχείο στην εξέλιξη της ανθρώπινης ύπαρξης.
Τέλος, μια ακόμα δεξιότητα που είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί στον άνθρωπο είναι η ευελιξία και η προσαρμοστικότητα. Τα παιδιά δεν πρέπει να φοβούνται και να αποφεύγουν τις αλλαγές, αντίθετα πρέπει να μάθουν να τις προκαλούν. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην ομιλία της η κ. Γεωργιάδου, τα παιδιά δεν πρέπει να ζουν με δεκανίκια.
Γιατί να διστάζουν να αλλάξουν τάξη; Ή σχολείο; Πρέπει να έχουν την αυτοπεποίθηση πως θα τα καταφέρουν σε οποιοδήποτε περιβάλλον και οποιεσδήποτε συνθήκες με τους εκάστοτε ανθρώπους. Να εμπιστεύονται τη ζωή, τον εαυτό τους και τους άλλους. Να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους, να τα παραδέχονται και να τα εκφράζουν ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται τις δυσκολίες και τα εμπόδια που παρουσιάζει η ζωή. Μόνο έτσι τελικά θα έχουμε παιδιά που ζουν όπως τους αξίζει… δυνατά κι ευτυχισμένα.
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ:
Το Σχολείο της Φύσης ήταν μια ιδέα που μετουσιώθηκε σε πράξη. Μια πράξη που σκοπό έχει να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας και να τους δώσουμε ερεθίσματα τέτοια, ώστε αργότερα, έχοντας συνειδητοποιήσει την αξία της επαφής με την μητέρα φύση και το ζωτικό ρόλο που αυτή παίζει στην εξέλιξη και την επιβίωση του ανθρώπινου είδους, να καταστεί ο ίδιος δημιουργός. Δημιουργός της ζωής της δικής του και των υπολοίπων.
Ειρήνη Μαρκιανού
Ευαγγελία Τζιάκα
