Υπάρχουν εποχές που δεν μετρώνται με ημερολόγια αλλά με συναισθήματα. Μια τέτοια εποχή είναι τα Χριστούγεννα. Η εποχή που μοιάζει σαν μια νεράιδα που ψάχνει πού να αφήσει την λάμψη της. Είναι η εποχή όπου το κρύο γίνεται πρόσχημα για ζεστασιά, οι νύχτες πιο βαθιές αλλά και πιο γλυκές – γιατί ξέρουμε πως κάπου μέσα τους θα ανάψει ένα φως.
Σε αυτό το ταξίδι μέσα στον Χειμώνα και πιο συγκεκριμένα σε εκείνο το σημείο όπου η ανάσα του γίνεται βελούδινη, υπάρχει ένας ήρωας που εμφανίζεται πάντα διακριτικά, μα ποτέ ταπεινά. Ένας ήρωας που δεν μιλά αλλά αλλάζει την ατμόσφαιρα ..
Ποιός είναι αυτός;
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο!
Και μόλις εμφανιστεί …το σπίτι δεν είναι πια ένα απλό σπίτι …είναι Fairystory. Γιατί “κάθε σπίτι κρύβει το δικό του παραμύθι – το δέντρο απλώς το κάνει να λάμπει”.
ΜΙΑ ΜΑΓΙΚΗ ΑΡΧΗ
Πριν ακόμη στηθεί, κάτι ξυπνά μέσα στο σπίτι. Μια υπόσχεση.
Μια αναμονή που μυρίζει κανέλα και τζίντζερ σαν να φουσκώνει στον αέρα η αίσθηση ότι κάτι ξεχωριστό πλησιάζει. Πριν καν ανοίξεις το κουτί με τα στολίδια , νιώθεις σαν να στέκεται γύρω σου μια αόρατη προσμονή – αυτή η προσμονή που κάνει την καρδιά να χτυπά γρηγορότερα.
Το δέντρο είτε αληθινό με άρωμα πεύκου είτε ψεύτικο και πιστός σύντροφος χρόνων, ανοίγει τα κλαδιά του σαν να τεντώνεται από ύπνο ενός ολόκληρου χρόνου. Και τότε ξεκινά το τελετουργικό. Αργά, προσεκτικά. Όπως όλα τα πολύτιμα πράγματα. Ανοίγεις τα κλαδιά του και ακούς εκείνο το απαλό θρόισμα που μοιάζει με μνήμη.
Ένα αόρατο θρόισμα που ακούγεται μόνο από όσους έχουν χρόνο να σταματήσουν και να ακούσουν. Το δέντρο στέκεται στη μέση του δωματίου, ακόμη άδειο αλλά…από μέσα του μοιάζει να ανασαίνει. Ένα απαλό πράσινο φως. Μια αύρα σαν να σηκώνεται από πάνω του λεπτή χρυσόσκονη.
Σαν να στέκεται δίπλα του μια νεράιδα του Χειμώνα, αόρατη αλλά παρούσα και να σου λέει: “Περίμενα αυτή τη στιγμή έναν χρόνο” .
Και τότε ανοίγεις το κουτί. Με το πρώτο στολίδι, ξεκινά η μεταμόρφωση. Και όταν σταθεί έτοιμο, περήφανα μπροστά σου, κρυφά θα σου υποσχεθεί: “Εδώ, πάλι από την αρχή… νέες ιστορίες θα γεννηθούν”. Γιατί – όπως λέμε στο Fairystories – “ η μαγεία δεν έρχεται έτοιμη, τη δημιουργείς με τα χέρια σου”.
ΣΤΟΛΙΔΙΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Αν σκύψεις κοντά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, θα διαπιστώσεις πως κάθε στολίδι ψιθυρίζει κάτι. Κάθε στολίδι είναι μια στιγμή που θέλησε να μείνει για πάντα. Μια μικρή πύλη που αν την ακουμπήσεις απαλά σε ταξιδεύει.
Είναι μνήμες ντυμένες με χρυσόσκονη. Κάθε ένα κουβαλά μια μικρή ιστορία, ένα μικρό κομμάτι ζωής που επέστρεψε για να φωτίσει μια καινούρια χρονιά.
Το κόκκινο γυάλινο στολίδι που ράγισε αλλά το κολλήσαμε γιατί θέλαμε να το κρατήσουμε. Το ξύλινο αλογάκι από εκείνο το χειμωνιάτικο ταξίδι. Η χρυσή μπάλα που πάντα στέκεται στο ίδιο κλαδί..
Κάθε φορά που κρεμάμε ένα στολίδι σαν να ξεδιπλώνεται μια σελίδα από το προσωπικό μας παραμύθι.
ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΟΥΜΕ
Και ύστερα έρχεται το φως! Σε έναν κόσμο που τρέχει, το δέντρο μας μαθαίνει να σταματάμε. Να ανάβουμε τα λαμπάκια και να αφήνουμε τη λάμψη τους να απαλύνει τις σκέψεις.
Να χαζεύουμε τις σκιές στον τοίχο κι ας έχουμε χιλιάδες πράγματα να κάνουμε. Να ζούμε έστω και για λίγο, πιο αργά, πιο ανθρώπινα, πιο τρυφερά. Μόλις ανάψουν τα λαμπάκια, ο κόσμος αλλάζει συχνότητα. Οι σκιές μαλακώνουν, οι τοίχοι μοιάζουν πιο ζεστοί, τα βράδια πιο τρυφερά. Το δέντρο στέκει σαν μικρός φωτεινός φύλακας, σαν μια αθόρυβη υπενθύμιση ότι η ζωή παρά τις δυσκολίες, έχει πάντα μια γωνιά που λάμπει.
Και τότε βρίσκεσαι να κάθεσαι στον καναπέ, κουκουλωμένος σε μια χνουδωτή κουβέρτα, κοιτάζοντας τα φωτάκια να αναβοσβήνουν και η καρδιά σου ακολουθεί τον ρυθμό τους. Μοιάζει σχεδόν αστείο πόσο μπορεί να αλλάξει η διάθεση μας με μια απλή κίνηση – ένα πάτημα διακόπτη. Κι όμως..
Μια σκέψη γεννιέται στην ησυχία: “Ίσως αυτός είναι ο τρόπος της μαγείας να μας βρίσκει”.
Ο ΧΩΡΟΣ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι ο πιο φωτογενής ήρωας των γιορτών αλλά και ο πιο τρυφερός. Χαρίζει φως χωρίς να ζητά τίποτα. Δημιουργεί ατμόσφαιρα χωρίς να μιλά.
Μεταμορφώνει το σπίτι σου σε σκηνικό παραμυθιού, το σαλόνι σε δάσος με μαγικό ξάστερο ουρανό, το πάτωμα δίπλα του γίνεται χώρος για ζεστή σοκολάτα. Ο καναπές απέναντι γίνεται καταφύγιο για αγκαλιές. Το τραπέζι γίνεται καμβάς για μικρές γιορτινές απολαύσεις.
Και κάπως έτσι, χωρίς προσπάθεια, το σπίτι σου γίνεται το δικό σου παραμύθι.
by Frantzeska’s Fairystories
