Πάντα μου άρεσε να διαβάζω συνεντεύξεις συγγραφέων για να μπορώ να έχω μια ολοκληρωμένη άποψη για τα έργα τους. Κάποιες φορές ήταν ακριβώς όπως τα είχα στο μυαλό μου, άλλες πάλι ήταν εντελώς το αντίθετο. Αστείο αν το σκεφτείς, αλλά πέρα για πέρα αληθινό.
Όταν λοιπόν έφεραν στην κόρη μου ως δώρο το βιβλίο της Άλισον Φαλκονάκη «Αλέξη ώρα για μπάνιο!» το διάβασα πρώτη και εντυπωσιάστηκα από την προσέγγιση ενός τόσο καθημερινού θέματος με τόση φαντασία και ομοιοκαταληξία! Η κόρη μου το λάτρεψε κι έγινε ένα από τα αγαπημένα της. Το θετικό της ιστορίας ήταν ότι η Άλισον Φαλκονάκη ζούσε στο ίδιο μέρος με εμάς. Και ακόμα πιο θετικό το γεγονός ότι την συναντήσαμε τυχαία μια φορά στην καφετέρια και συζητήσαμε για πολλά ενδιαφέροντα θέματα.
Ένα χρόνο μετά έφυγε με την οικογένειά της για την Αγγλία και πίστευα ότι δεν είχε γράψει άλλα βιβλία. Είχα όμως ευτυχώς άδικο και διαπίστωσα με μεγάλη μου χαρά ότι οι ιστορίες του Αλέξη δεν είχαν τελειώσει! Θέλοντας να μάθω ακόμη περισσότερα για την ίδια και τα σχέδιά της σκέφτηκα να επικοινωνήσω μαζί της και να προσπαθήσω να την πείσω να μου παραχωρήσει μια συνέντευξη. Η αλήθεια είναι πως δεν προσπάθησα καθόλου, γιατί η απάντηση της ήταν θετική από την αρχή. Με αφορμή λοιπόν τις καλοκαιρινές της διακοπές στο Λεωνίδιο Αρκαδίας κανονίσαμε να πιούμε έναν καφέ για να μιλήσουμε.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα του μικρού Αλέξη και τι επιφυλάσσει το μέλλον γι’αυτόν;
Ο Αλέξης ήταν αρχικά Τζακ αλλά για την ελληνική μετάφραση έπρεπε να είναι ένα ελληνικό όνομα. Όταν ήρθα στην Ελλάδα ξεκίνησα να γράφω ένα βιβλίο για ενήλικες το οποίο είχε σαν θέμα τις εμπειρίες μου μετακομίζοντας εδώ. Γρήγορα όμως κατάλαβα ότι ήθελε πολύ χρόνο για να το κάνω αυτό και δεν είχα την υπομονή. Μετά από διάφορα γεγονότα στη ζωή μου ξεκίνησα να γράφω ποίηση. Μια φίλη μου η Κλαίρη (η Κλαίρη Γεωργέλλη έκανε την εικονογράφηση των βιβλίων με ήρωα τον Αλέξη) μου ζήτησε να γράψω κάτι για να το εικονογραφήσει και μου είπε κάποιες ιδέες που είχε και τελικά αποφασίσαμε να γράψουμε κάτι καινούριο, μια φρέσκια ιδέα. Έτσι ήρθε η ιδέα για το βιβλίο «Αλέξη φάε κάτι!» λόγω και της ιδιότητας μου (διατροφολόγος). Τόσα χρόνια στη δουλειά μου έχω δει πολλά προβλήματα των παιδιών με το φαγητό και απελπισμένους γονείς.
Έχουμε στα σκαριά άλλα δύο βιβλία με τον Αλέξη, το ένα έχει να κάνει με το να αφήσουν τα παιδιά τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και να βγουν έξω να παίξουν και το άλλο είναι χριστουγεννιάτικο.
Πώς πιστεύετε ότι μπορούν να επηρεάσουν τα βιβλία σας με ήρωα τον Αλέξη τους μικρούς αναγνώστες αλλά και τους γονείς τους;
Λάτρευα το διάβασμα από μικρή και μετέπειτα διάβαζα στα παιδιά μου. Ο μπαμπάς μου μου διάβαζε μέχρι μεγάλη και μου άρεσε αυτή η εμπειρία. Νομίζω ότι αν μπορείς να συμπεριλάβεις τα διάφορα ανθρώπινα θέματα και τη φαντασία τότε έχεις έναν καλό συνδυασμό. Μπορείς να διδάξεις κάποιον κάτι χωρίς να του πεις κάνε αυτό ή το άλλο. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Μπορείς να κάνεις ένα βήμα πίσω και να βρεις τη λύση στα προβλήματα.
Το τελευταίο σας βιβλίο «Η φωνή της Ρόζι» πηγάζει από την καθημερινότητα, καθώς πολλά παιδιά βιώνουν την ίδια κατάσταση. Πώς μπορεί η Ρόζι να βοηθήσει στο πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού;
Μ’αρέσει πολύ η ιστορία της Ρόζι. Την είχα στο μυαλό μου πολύ καιρό. Ήταν πιο δύσκολο για μένα, γιατί οι ιστορίες του Αλέξη ήταν σαν ποίημα, ενώ της Ρόζι είναι ιστορία. Ήταν λοιπόν κάτι έξω από τα νερά μου. Ελπίζω η ιστορία της Ρόζι να βοηθήσει τα παιδιά να μιλήσουν για το πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού και να καταλάβουν ότι δεν είναι τα μόνα που το αντιμετωπίζουν αυτό. Το πιο σημαντικό για μένα σε αυτή την ιστορία είναι ότι κανείς δεν έλυσε το πρόβλημα για τη Ρόζι. Ήταν πολλοί άνθρωποι εκεί που θα μπορούσαν να το λύσουν, όπως η μαμά της ή η δασκάλα. Όμως τα παιδιά πρέπει να βρίσκουν μόνα τους τη δύναμη να λύσουν τα προβλήματα τους, να υψώνουν το ανάστημά τους.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια όσον αφορά τη συγγραφή παιδικών βιβλίων;
Έχω γράψει περίπου 20 βιβλία αλλά δεν θα τα εκδώσω, γιατί πρέπει να νιώσω έτοιμη και άνετη με αυτά που έχω γράψει. Οπότε τα γράφω και τα βάζω στο συρτάρι! Κάποια από αυτά θεωρώ ότι δεν είναι τα κατάλληλα για την ελληνική αγορά. Έχω γράψει μια ιστορία για τον Άγιο Βασίλη ο οποίος χάθηκε στον Νότιο Πόλο και προσπαθεί να γυρίσει πίσω. Αλλά πολλοί θεωρούν ότι οι ιστορίες με τον Άγιο Βασίλη ταιριάζουν καλύτερα στην αμερικάνικη αγορά. Υπάρχουν 2-3 ιστορίες που τις έχω αφήσει για εικονογράφηση. Γενικά η όλη διαδικασία παίρνει πάνω από έναν χρόνο και είναι δύσκολη. Όταν γύρισα στην Αγγλία έπρεπε πρώτα να δω τη ζωή μου και να κανονίσω πολλά πράγματα και τη δουλειά μου στο νοσοκομείο, οπότε το κομμάτι της συγγραφής έμεινε πίσω. Θα ήθελα σίγουρα να δω τα βιβλία μου και στην αγγλική αγορά, αλλά προς το παρόν τα πράγματα μένουν ως έχουν.
Φυσικά η συζήτηση με την Άλισον συνεχίστηκε σε φιλικό επίπεδο για πολλή ώρα ακόμη κι έμαθα κι άλλα ενδιαφέροντα πράγματα για την ίδια και τη ζωή της. Με τράβηξε το γεγονός ότι ήταν τόσο απλή και προσιτή που δεν σου πάει το μυαλό ότι είναι μία βραβευμένη συγγραφέας. Τα παιδιά μου την λάτρεψαν και μας έδωσε και τα υπόλοιπα βιβλία της υπογεγραμμένα από την ίδια με πολύ ωραίες αφιερώσεις. Τα βιβλία της δεν πρέπει να λείπουν από καμία παιδική βιβλιοθήκη! Τα θέματα της είναι τόσο καθημερινά και δίνουν λύση χωρίς να το καταλαβαίνεις. Ο Αλέξης θα μπορούσε να είναι το κάθε παιδί το οποίο φοβάται κάτι (Αλέξη μη φοβάσαι!), το οποίο δεν τακτοποιεί το δωμάτιό του (Αλέξη μάζεψε τη ζούγκλα!), το οποίο δεν θέλει να κάνει μπάνιο (Αλέξη ώρα για μπάνιο!) ή δεν θέλει να φάει (Αλέξη φάε κάτι!). Η Ρόζι από την άλλη δίνει λύση σ’ένα σοβαρό πρόβλημα της εποχής μας, τον σχολικό εκφοβισμό, βοηθώντας τα παιδιά να μιλήσουν επιτέλους (Η φωνή της Ρόζι).
Άλισον σ’ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μας έκανες!
Ειρήνη Κεμερλή
