Κάθε χρόνο, στις 17 του Νοέμβρη, η γιορτή του Πολυτεχνείου μας υπενθυμίζει πως η ελευθερία είναι κάτι παραπάνω από μία απλή επέτειος. Είναι ένας διαρκής εσωτερικός αγώνας, μια φλόγα που ανάβει μέσα μας και εξαπλώνεται γύρω μας. Είναι μια βαθιά ανθρώπινη ανάγκη.
Η ελεύθερη βούληση δεν παραχωρείται, κατακτιέται. Είναι η ικανότητα να παίρνουμε αποφάσεις ελεύθεροι και όχι κατευθυνόμενοι, να διαμορφώνουμε τη ζωή μας χωρίς να είμαστε δέσμιοι από εξωτερικούς ή εσωτερικούς περιορισμούς. Πολύ συχνά, αυτή η ελευθερία σκοντάφτει σε διάφορα εμπόδια: σε φόβους, κοινωνικούς κανόνες, εσωτερικά «όχι» και «πρέπει». Ζούμε με την ψευδαίσθηση πως ελέγχουμε τις αποφάσεις και τη ζωή μας, μα στην πραγματικότητα, η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από μία τεράστια αλυσίδα αναγκαιοτήτων και παρελθοντικών επιρροών που κουβαλάμε μέσα μας.
Κάπου εδώ, έρχεται το Πολυτεχνείο, για να μας μιλήσει για την αξία του να ονειρεύεσαι ακόμα και όταν όλα γύρω σου απαιτούν συμβιβασμό. Στην καθημερινότητά μας, το Πολυτεχνείο αναβιώνει κάθε φορά που λέμε «όχι» στους φόβους μας και «ναι» στην ελεύθερη βούληση. Όταν αναγνωρίζουμε τους περιορισμούς που σταματούν την προσωπική μας εξέλιξη και επιλέγουμε συνειδητά να τους ξεπεράσουμε.
Η προσωπική ελευθερία δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι όμως ο μοναδικός δρόμος που οδηγεί στην πραγματική ζωή. Εκείνη, που χτίζουμε εμείς οι ίδιοι.
Kλέλια Σ.
