Η Ολυμπία Κυριοπούλου θα μπορούσε να είναι πρωταγωνίστρια στο βιβλίο του Μενέλαου Λουντέμη ” Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα ” μιας και όπως ο Μέλιος,ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, «είχε καταφέρει όλη τη νύχτα να µετρήσει τ’ άστρα…Να τα µετρήσει όλα… σιγά σιγά… ένα ένα… Όλα… Και τα βρήκε σωστά.» Έτσι και η Ολυμπία όταν ήταν 8 χρονών, κοίταζε τα αστέρια και ένιωθε ότι εκεί ήθελε να πάει, εκεί ψηλά. Βεβαίως, όπως επισημαίνει δεν ήξερε ότι υπάρχει ένα επάγγελμα αστροναύτης σε εκείνη την ηλικία.
« Στο σχολείο μας, σε μια έκθεση έγραψα ότι μπορούσα ξαφνικά να πιλοτάρω και να πάω ψηλά, ψηλά με ένα αεροπλάνο. Είχα ενθουσιαστεί με την εικόνα να πετάω, να αιωρούμαι. Και μεγαλώνοντας, σπούδασα σχετικά με αυτό το αντικείμενο και βήμα-βήμα, πλησίαζα το στόχο μου, να δω τα αστέρια και τη γη από ψηλά.»
Σήμερα έχοντας αποκτήσει ένα αξιοζήλευτο βιογραφικό διεκδικεί, ανάμεσα σε 86 γυναίκες από τις οποίες θα επιλεγούν τελικά οι 2, μια θέση για διαστημική αποστολή. Και αν επιλεγεί; Θα είναι η πρώτη Ελληνίδα αστροναύτης στο Διάστημα…
Πάμε να την γνωρίσουμε όπως μας συστήνετε.
«Είμαι Ελληνίδα από Έλληνα πατέρα και από Γερμανό-Πολωνέζα μητέρα. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Darmstadt της Γερμανίας (κοντά στη Φρανκφούρτη), πάντα όμως από μικρή με όλες τις ρίζες μου, και με ελληνική κουλτούρα. Όσον αφορά στο επάγγελμα μου, είμαι μηχανολόγος μηχανικός στον κλάδο αεροδιαστημικής. Σπούδασα στο Darmstadt και ένα χρόνο στο Berkeley για το οποίο πήρα υποτροφία (University of California, Berkeley). Μετά τις σπουδές μου έκανα το διδακτορικό μου σε θέματα μηδενικής βαρύτητας, το οποίο ήθελα πάντα από παιδί να γνωρίσω.»
Σήμερα εργάζεται σε μια εταιρεία στη Ζυρίχη, η οποία «χτίζει» την υποστηρικτική δομή των δορυφόρων. Ποιο είναι πρακτικά το αντικείμενο;
«Ακριβώς, φτιάχνουμε δομές για δορυφόρους είτε γεωσκόπησης, τηλεπικοινωνίας, εξερεύνησης, πλοήγησης, επικοινωνίας κ.α. Θα ήθελα να αναφέρω πολλά γι’αυτό το θέμα που έχει πολύ ενδιαφέρον όμως δε μου επιτρέπεται να σας πω πολλά για τα συγκεκριμένα project και σταματώ εδώ. Επιπλέον ετοιμάζω πειράματα από Πανεπιστήμια που θα μπουν σε πυραύλους/διαστημικά οχήματα (εταιρία στην Αμερική που ονομάζεται Blue Origin) για να κάνουν έρευνα σε μηδενική βαρύτητα. Στο παρελθόν/μετά το διδακτορικό μου, έχω συνεργαστεί με διάφορους πελάτες από Ευρώπη, Αμερική και Ασία, σε συναρπαστικά ευρωπαϊκά προγράμματα της αεροδιαστημικής. Διηύθυνα projects σε θέματα ασφαλείας της διαστημικής υποδομής και έχοντας γνώση της κατάστασης στο διάστημα με διαστημικά απόβλητα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Γενικά λατρεύω το διεθνές περιβάλλον εργασίας και επειδή είναι το πάθος μου, σε ότι project δουλεύω, πάντα υπάρχει ο ενθουσιασμός και η αφοσίωση μου στον τομέα του διαστήματος.»
Μετά από όλα αυτά μου γεννιέται η απορία: Άραγε πώς να μοιάζει η καθημερινότητα της; Υπάρχει ελεύθερος χρόνος; Η απάντηση της με αφήνει με το στόμα ανοιχτό. « Βεβαίως και υπάρχει ελεύθερος χρόνος στην καθημερινότητα μου, όλα είναι σχετικά με τον προγραμματισμό και την πειθαρχία. 5-6 φορές την εβδομάδα αθλούμαι, τρέχω είτε το πρωί είτε το μεσημέρι, είτε το βράδυ, πηγαίνω για κολύμβηση (από μικρή, 4 χρονών ερωτεύτηκα το νερό και εκεί υπάρχει μηδέν βαρύτητα), άλλες ημέρες πάμε αναρρίχηση ή μια βόλτα με το ποδήλατο στη λίμνη εδώ στη Ζυρίχη. Επίσης μου αρέσει πάρα πολύ η μουσική. Από μικρή έμαθα να παίζω πιάνο και να τραγουδάω σε χορωδία στο θέατρο του Darmstadt.Τα τελευταία 10 χρόνια έπαιξα και πιάνο σε ορχήστρα,το οποίο με βοηθά επίσης να ξεκουράζομαι. Οι γονείς μας μάς μεγάλωσαν πάντα και με τα δύο. Αθλητισμός-Μουσική. Το ένα είναι σημαντικό για την ψυχή και το άλλο για το σώμα.»
Πώς μπήκε στη ζωή της η ιδέα για μια θέση στην διαστημική αποστολή;
« Όπως έχω αναφέρει, είχα αυτό το όνειρο από παιδί. Όταν ήμουν 8 χρονών και πήγαινα δημοτικό, κοίταζα τα αστέρια και ένιωθα ότι εκεί θέλω να πάω, εκεί ψηλά. Δεν γνωρίζω αν θα με επιλέξουν, πιστέψτε όμως η διαδρομή αυτή που ξεκίνησε πριν ένα χρόνο, είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Κάποια στιγμή ξέρω ότι θα επιτευχθεί ο στόχος μου. Πριν από το 2020 θα ξεκινήσει και η εκμετάλλευση διαστημικού ταξιδιού. Συνεργάζομαι με εταιρείες στην Αμερική που τα τελευταία χρόνια ετοιμάζουν διαστημικά οχήματα για εμπορική διαστημική πτήση. Πρέπει να σκεφτούμε σχέδια και για μετά το διαστημικό σταθμό ISS (International Space Station).»
Πρακτικά, για ποιους λόγους δήλωσε συμμετοχή;
«Διότι – όπως προανάφερα– με ενδιαφέρει το αντικείμενο, από μικρή μου άρεσε η ιδέα να δω τον πλανήτη από ψηλά. Και αργότερα, ειδικά στις σπουδές μου και στο διδακτορικό μου ενθουσιάστηκα πάρα πολύ με την έρευνα και με το συναίσθημα της μηδενικής βαρύτητας, που νιώθεις σχεδόν καθόλου δυνάμεις. Επιπλέον σαν αστροναύτης, έχεις την ευκαιρία να γίνεις ένα πρότυπο, η κοινωνία θα σε ακούσει με άλλο τρόπο, θα έχεις δει τον πλανήτη μας από ψηλά και θα έχεις καταλάβει πόσο εύθραυστη είναι η γη που ζούμε. Θέλω πάρα πολύ να προσπαθούμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Οι γενιές μας θα ζήσουν στον ίδιο πλανήτη που θα αφήσουμε πίσω. Και ένα άλλο σημαντικό θέμα για τα κορίτσια: να απολαύσουν την φυσική, τα μαθηματικά, την μηχανική όταν φυσικά έχουν εκεί ταλέντο και πάθος. Σήμερα, δεν είναι πλέον μόνο δουλειά των ανδρών. Και στον διαστημικό σταθμό υπάρχουν εργασιακά καθήκοντα για ευαίσθητα δάχτυλα, για εργασίες που απαιτούν λεπτότητα.»
Πότε θα γίνει η διαστημική αποστολή και τι θα έπαιρνε μαζί της;
«Πότε ακριβώς θα γίνει η διαστημική αποστολή και με ποιο όχημα δεν το γνωρίζουμε καθόλου. Όμως το πρόγραμμα λέει να στείλει τη πρώτη γυναίκα Γερμανίδα στο διάστημα πριν το 2020. Η εκπαίδευση θα πραγματοποιηθεί πιθανότατα στο Starcity (Ρωσία), στη Φλόριντα και στην Κολωνία. Αυτό που θα ήθελα να πάρω μαζί μου, εκτός από τις φώτο της οικογένειας μου, θα ήταν ένα μικρό κλαδί ελιάς, το δαχτυλίδι της γιαγιάς μου και μια μικρή εικόνα .
. Ένα μικρό κλαδί ελιάς πάντα με συνοδεύει, μου θυμίζει όχι μόνο τις ρίζες μου (είναι πολύ σημαντικό να κρατήσεις την έλξη),το κλαδί ελιάς είναι και ήταν πάντα το σύμβολο ειρήνης όπως και ο διαστημικός σταθμός ISS. Ανεξάρτητα από τους πολέμους και τις διαφωνίες μεταξύ των χώρων του πλανήτη, εκεί ψηλά υπήρχε πάντα ειρηνική συνεργασία.»
Οι στόχοι της για αυτή την 10ήμερη διαστημική αποστολή;
« Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το διάστημα έχει δώσει απαντήσεις σε θέματα ανθρώπινης βιολογίας, ιατρικής, σε πολύ σημαντικά θέματα υγείας όπως φάρμακα οστεοπόρωσης, στη φυσική που βρίσκουμε καινούργια υλικά σε αυτές τις συνθήκες και επίσης στην ανάπτυξη της νέας τεχνολογίας. Επιπλέον η έρευνα δίνει πολλές χρήσιμες απαντήσεις και στην αστρονομία. Οι δικοί μου στόχοι θα ήταν να υποστηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις και γνώσεις όλη αυτήν την έρευνα. Οι επιστημονικοί στόχοι σε αυτή την 10ήμερη διαστημική αποστολή, απ’ότι έχει αναφερθεί σ’εμάς, θα είναι οι διερευνήσεις του γυναικείου σώματος, π.χ. έρευνα για τo ορμονικό σύστημα, για τη θερμοκρασία που διαφέρει από τον άντρα, όλα αυτά που είναι απαραίτητα για τις περαιτέρω έρευνες.»
Όσο για τα μελλοντικά της σχέδια, μας εκμυστηρεύεται και κάτι πολύ προσωπικό.
« Να γίνω αστροναύτης….,όμως εκτός από αυτό να δοκιμάσω να φέρω το διάστημα πιο κοντά στην καθημερινή κοινότητα, ειδικά στους νέους.Αν εννοείτε τα προσωπικά μου σχέδια, περιμένω με πολύ χαρά την ημέρα του γάμου μου φέτος το καλοκαίρι στην Μονεμβασιά. Επιπλέον θα ήθελα φέτος να πάρω την ιδιωτική άδεια για αεροπλάνο PPL το οποίο το ξεκίνησα πριν περίπου ένα χρόνο σε μια αερολέσχη στην Αθήνα.»
Της ζητώ να στείλει ένα μήνυμα στους Έλληνες νέους
«Το μήνυμα που θέλω να δώσω είναι ότι όλα τα παιδιά πάντα πρέπει να έχουν στόχους, να προσπαθούν, να παλεύουν για τα όνειρα τους. Σίγουρα θα πέσουν όπως και εγώ έπεσα πολλές φορές στη ζωή μου. Όμως αν δεν πέσεις, δε μαθαίνεις να σηκώνεσαι, όπως συμβαίνει και στα μωρά. Μην αφήνετε τους άλλους να αποθαρρύνουν τα όνειρα σας. Επίσης θα ήθελα οι γονείς τους να τα στηρίζουν όπως συνέβη και σε μένα, και τους ευχαριστώ πολύ για αυτό. Αν έχετε πάθος στο αντικείμενο σας, θα τα καταφέρετε. Παράλληλα δε, όλοι μας να προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι διότι μόνον τότε η ανθρωπότητα θα προοδεύσει.»
Η ζωή της Ολυμπίας αποτελεί παράδειγμα και έχει το εξής ηθικό δίδαγμα: «Ο τρόπος να μάθεις αν μπορείς, είναι να προσπαθήσεις.» Τελικά μέσα από τα γαλανά μάτια της τίποτα δεν είναι άπιαστο. Αλλά εμείς είμαστε σίγουροι ότι στην παιδική της γειτονιά ήταν συχνό το φαινόμενο των πεφταστεριών. Καθώς τα έβλεπε να πέφτουν θα έκανε ευχές που πραγματοποιήθηκαν στην ενήλικη της ζωή.
Ας ακολουθήσουμε τον τρόπο σκέψης της και ας ευχηθούμε και εμείς στο δικό μας αστέρι….
Κατερίνα Γεωργιάδου
