Και για μία ακόμα χρονιά χτύπησε το κουδούνι…το τελευταίο κουδούνι της τελευταίας χρονιάς για όλους τους τελειόφοιτους. Αλήθεια πόση ανακούφιση με εκείνο το τελευταίο ντριν. Επιτέλους τα βάσανα τελειώσαν. Δε θα ξυπνήσεις ξανά στις 8 για να πας σχολείο, δε θα ακούσεις για αρχαία ξανά και καμία εξίσωση δεν θα σου ζητάει να τη λύσεις. Φροντιστήρια, αθλήματα, ιστορίες και διαγωνίσματα έλαβαν τέλος μετά από 12 χρόνια. Με εκείνο ακριβώς το τελευταίο κουδούνι, το κουδούνι της λύτρωσης.
Αχ αυτό το θρανίο.... Τα μισοσβημένα γράμματα σου πάνω στο θρανίο, πάντα θα σου θυμίζουν τα σκονάκια που έκανες, τα στιχάκια που έγραψες και τα σχόλια για εκείνον τον καθηγητή που σου έβαλε κάτω απο τη βάση. Ακόμα και οι καθηγητές σου θα σου λείψουν. Θα τους μνημονεύεις μετά από χρόνια και ειδικά αυτούς που δεν χώνευες. Αυτή την οικειότητα, αυτή την κατανόηση τους στην πιο δύσκολη φάση σου,την εφηβεία, δε θα τη συνταντήσεις πουθενά.
Εφηβεία: μια περίοδος, άλλοθι σε πολλές περιπτώσεις. Άλλοθι όταν δεν ήσόυν καλά, άλλοθι στις επαναστάσεις σου. Ως τώρα η πορεία σου ήταν προδιαγεγραμμένη και η μόνη σου έγνοια να διαβάσεις (αν ήθελες φυσικά).
Θα μπεις σε αίθουσες μεγαλύτερες ή μικρότερες, θα γνωρίσεις καθηγητές πιο “μορφωμένους”, ακόμα και φίλους καινούριους θα κάνεις μα δεν θα είναι όπως οι συμμαθητές σου. Με εκείνους πέρασες τόσα χρόνια μαζί. Τόσα κοινά βιώματα και εμπειρίες. Θα κάνεις πολλά ταξίδια με τους φίλους σου μα σαν την πενταήμερη κανένα. Πεντάημερη : το όνειρο όλων των παιδιών. Πέντε μέρες μακριά από έλεγχους και κηρύγματα, για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά, εσύ και οι συμμαθητές σου μαζί και ελεύθεροι.
Πάρε τηλέφωνο τους συμμαθητές σου, οργάνωσε ένα μικρό reunion και νιώσε πάλι όπως τότε…Ζήσε όπως τότε. Γέμισε με το άρωμα και τις γεύσεις της πιο όμορφης και συνάμα αντιφατικής περιόδου..Αυτές οι στιγμές θα σε βοηθήσουν να προχωρήσεις..
Δύναμη να πάρεις καλύτερος να γίνεις.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΖΙΑΚΑ
